بلند کردن دستها و چگونگی آن
همزمان با تکبیر، یا قبل از آن، و یا بعد از آن، دستهایش را بلند نماید، همه اینها در سنّت به ثبوت رسیده است.
• در حالی که انگشتان کشیده شده، دستهایش را بلند کند.
• دو کف دستش را برابر شانههایش قرار دهد، و گاهی در بلند نمودن دستها مبالغه نماید بطوریکه نزدیک گوشهایش برساند [۸].
[۸] اما با انگشتان ابهام نرمهگوش را دست زدن و گرفتن، در سنت هیچ اصلی ندارد، بلکه نزد من این کار ریشه در وسوسه دارد.