افتراش و نشستن میان دو سجده
• سپس با گفتن «الله أکبر» سرش را بلند کند، و این واجب است.
• در بعضی اوقات دستهایش بلند نماید.
• آنگاه مطمئن و آرام بنشیند تا اینکه هر استخوانی در جای خودش قرار گیرد، و این از ارکان نماز است.
• و پای چپش را بگستراند (پهن کند) سپس بر آن بنشیند، و این واجب است.
• و پای راستش را ایستاده نگه دارد.
• و انگشتانش را بسوی قبله نگه دارد.
• و گاهی نشستن به صورت اقعاء [۱۹]جایز است، و اقعاء بمعنای این است که بر پاشنه و سینه قدمهایش بنشیند.
• و در این جلسه: «اللهم اغفر لي، وارحمني، واجبرني، وارفعني، وعافني، وارزقني»بگوید.
• و اگر خواست: «رب اغفر لي، رب اغفر لي»بگوید.
• و این جلسه را تقریبا به اندازۀ سجده‌اش طولانی نماید.
[۱۹]ـ اقعاء: این است که دو پاى خویش را بر زمین نهاده بطورى که بدن او روى کف پاهاى او قرار گیرد.