لفظ تشهّد و دعا خواندن بعد از آن
• تشهّد واجب است، و اگر فراموش نمود سجده سهو بجای آورد.
• تشهّد را آهسته بخواند.
• و لفظ آن: «التَّحِيَّاتُ ِللهِ، وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ، السَّلاَمُ علی النبي [۲۰]وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاَتُهُ، السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِيْنَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ محمّداً عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ»می‌باشد.
و بعد از آن بر پیامبر جدرود بفرستد، و چنین بگوید: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى محمّد وَعَلَى آلِ محمّد، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى محمّد وَعَلَى آلِ محمّد، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ» [۲۱].
و اگر خواستی که مختصر بخوانی، بگو: «اللهم صل علی محمّد، وعلی آل محمّد، وبارك علی محمّد وعلی آل محمّد، كما صلیت وباركت علی إبراهیم، وعلی آل إبراهیم، إنك حمید مجید».
• سپس از دعاهای وارد شده هر دعایی که مورد پسند وی است، انتخاب نموده و در این تشهّد، با آن دعاها خداوند را بخواند.
[۲۰] واین لفظ (یعنی: علی النبی) بعد از وفات پیامبر جمشروع و جایز است؛ زیرا این لفظ در تشهد ابن مسعود و عائشه و ابن زبیر و ابن عباس نبه ثبوت رسیده است، و کسی که خواهان تفصیل این مسأله است به کتاب صفة صلاة النبیّ عربی (ص۱۴۲) و ترجمه فارسی آن در سایت عقیده مراجعه نماید. [۲۱] در کتابم الفاظ ثابت دیگر تشهد وجود دارد، و آنچه در اینجا ذکر کرده‌ام صحیح‌ترین آنها مى‌باشد.