الله الله فی اصحابی

اسلام عمرو بن عاص و جریان نفاق

معاویه، عمرو بن عاص و امثال ایشان مؤمنین هستند. هیچ فردی از سلف صالح، آنها را متهم به نفاق ننموده است. در صحیح مسلم آمده است: آن هنگام که عمرو بن عاص به خدمت رسول الله جرسید شرط بیعتش را این قرار داد: «علی أن یغفر لی ما تقدم من ذنبی»[هر گناهی تا کنون کرده‌ام بخشیده شود.] رسول الله جبه او فرمود: «یا عمرو: اما علمت ان الاسلام یهدم ما كان قبله» «ومعلوم ان الاسلام الهادم هو اسلام المؤمنین، لا اسلام المنافقین».«ای عمرو آیا نمی‌دانی که اسلام آنچه را قبل از خودش باشد، محو می‌کند.» [و معلوم است که اسلام نابودکنندۀ گناهان اهل ایمان است نه اسلام منافقین.] همچنین عمرو بن عاص و امثال وی از جمله کسانی بودند که به میل و رغبت خویش اسلام را پذیرفتند. در بین مهاجرین، منافق وجود نداشت؛ بلکه نفاق در بین بعضی از افراد انصار موجود بود. علتش این بود که انصار، اهل مدینه بودند، هنگامی که اشراف و بزرگان قبایل و اکثریت مردم مسلمان شدند بعضی به قصد نفاق و به علت محتاج بودن در زندگی با مسلمانان و ظهور قدرت اسلام، در بین ملت‌شان اظهار اسلام کردند. اما اهل مکه، اشراف، بزرگان و اکثریت مردم کافر بودند و به جز آن‌هایی که در ظاهر و باطن مؤمن بودند، هیچ فرد دیگری اظهار ایمان ننمود؛ چون هرکس ایمانش را آشکار می‌کرد، مورد اذیت و آزار مشرکان قرار می‌گرفت. پس آن هنگام که رسول الله جبه مدینه هجرت نمود اکثریت مؤمنان با او هجرت کردند و مشرکان مانع هجرت بعضی از آن‌ها شدند، چنان‌که مردانی از بنی مخزوم، ولید پسر مغیره، برادر پدر و مادری خالد و برادر مادری ابوجهل را از هجرت ممانعت کردند، به همین مناسبت پیامبر برای این دسته قنوت می‌خواند و در قنوتش می‌فرمود: «اللَّهُمَّ أَنْجِ الْوَلِیدَ بْنَ الْوَلِیدِ وَسَلَمَةَ بْنَ هِشَامٍ وَعَیَّاشَ بْنَ أَبِی رَبِیعَةَ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنْ الْمُؤْمِنِینَ»:«بار الها ولید پسر ولید و سلمه پسر هشام و عیاش پسر ابی ربیعه و بقیۀ مومنان ضعیف را نجات بده.» «اللَّهُمَّ اشْدُدْ وَطْأَتَكَ عَلَى مُضَرَ وَاجْعَلْهَا عَلَیْهِمْ كَسِنِی یُوسُفَ»:«بار الها سخت‌گیریت را بر قبیله‌ی مضر بیفزای و آن‌ها را دچار قحطی و خشکسالی گردان چون سال‌هایی که بر مردم مصر در زمان یوسف÷گذشت».

مهاجرین از اول تا آخر کارشان، فردی یافت نمی‌شود که متهم به نفاق باشد بلکه همۀ آن‌ها مؤمن هستند و شهادت به ایمان‌شان داده شده است و لعن مؤمن چون کشتن اوست.