مقدمۀ مترجم
رساله‌ای که اینک بعد از ترجمۀ آن به زبان فارسی در دست مشتاقان علوم قرآنی قرار می‌گیرد، عبارت است از مجموعه سؤالاتی در مسایل قرآنی که بوسیله بهترین محدث و عالم ربانی زمان خود، محمد ناصر الدین البانی/پاسخ داده شده‌اند و نام رساله درحقیقت یکی از سؤالات عنوان شده است و آن هم این سؤال است؛ (كیف یجب علینا ان نفسر القرآن؟).
یعنی چگونه باید قرآن را تفسیر کنیم؟
چنانچه از نام و عنوان رساله معلوم است این رساله چگونگی و روش صحیح تفسیر قرآن را بیا نمی‌کند، نه آن تفسیری که اهل تأویل و رأی و اهل عقاید و مذاهب شاذ تفسیر می‌کنند و با تکلف و تاویل آیات قرآن را از مفهوم و مصداق خود تحریف کرده تا نظریات خلاف واقع خویش را با پشتیبانی آیات خدا تحمیل و تثبیت نمایند، بدون اینکه برای سبب نزول، احادیث تفسیری آراء و تفسیر اصحاب و تابعین حسابی باز کرده باشند، در حالی که برای اهل علم امری واضح است که بعضی از آیات قرآن بعضی دیگر را تفسیر می‌کنند چنانچه آیات متشابه بدون آیات محکم تفسیر نمی‌شود.
بدان امید که درجهت فهم صحیح قرآن طبق مقصود خداوند سبحان کوشا باشیم و آراء شخصی و مذهبی را ملاک حق و حقیقت قرار ندهیم.
بسم الله الرحمن الرحیم
ان الحمدلله نحمده ونستعینه ونستغفره ونتوب الیه ونعوذ بالله من شرور انفسنا ومن سیئات اعمالنا من یهده الله فلا مضل له ومن یضلل فلا‌هادی له واشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریك له واشهد ان محمدا عبده ورسوله.
اما بعد: رسالۀ «چگونه باید قرآن را تفسیر کنیم؟» همانطور که گفته شد در واقع سؤال‌هایی است که بر شیخ محمد ناصر/ایراد و عرضه شده‌اند و ایشان به صورت ضبط شده بر نوار به این سؤالات پاسخ داده‌اند و پس از نقل و چاپ این مطلب بر روی کاغذ تقدیم شیخ شده و پس از خواندن آن با دست و خط خویش بر آن تعلیق نوشته‌اند.
و اینک مکتبۀ اسلامی بر آن شده است این رساله را منتشر نماید تا مورد استفادۀ عموم قرار گیرد و علم و دانش شیخ انتشار یافته و ایشان نیز از اجر اخرویش بهره‌مند شود، این رساله علی رغم حجم کوچکش سود و فائدۀ بزرگی دربر دارد و برای همه امت اسلامی مفید است. چون در این رساله «اصول و قواعدی را توضیح داده و بیان نموده، که هرگاه بخواهیم قرآن را با روش صحیح و مورد رضای خداوند و آن طوریکه خداوند بر زبان رسولش تشریع نموده و بهترین افراد این امت بعد از رسول گرامی نیز از او پیروی کردند، تفسیر نماییم, باید این اصول و قواعد همواره مد نظرمان باشد.
همچنین در این رساله مختصر شامل قواعد کلی می‌باشد که برای هر مسلمانی که می‌خواهد از فرقۀ ناجیه باشد با اهمیت است و این‌ها قواعدی هستند که باید هر مسلمانی به آنها متمسک باشد و عمل نماید تا او را به راه صحیح راهنمایی نماید، مثل قاعدۀ: (كلما احییت بدعه امیتت سنه)یعنی: هرگاه بدعتی زنده شود سنتی می‌میرد.
و همچنین قواعد نورانی دیگری که خداوند برای شیخ نمایاندهاست و به او توفیق استخراج و فهم این قواعد را داده است, در حقیقت شیخ دارای علم واسع و معرفت به شریعت اسلام و به سنت رسول الله جبوده است و مصداق سخن پروردگارمان است آنگاه که فرمود:﴿يَرۡفَعِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ دَرَجَٰتٖۚ﴾[المجادلة: ۱۱].
«خداوند اهل علم از مؤمنین را درجات عالی و مقامی بالا عطا می‌کند».
خداوند رحمت خود را بر شیخ ارزانی بخشد و به او پاداش و خیر جزیل عطا فرماید و به کسانی که در راه نشر علم و دانش محمد ناصر الدین قیام می‌کنند و سود می‌رسانند به هر مسلمانی که از آن مطلع می‌شود (در ۴ ذی الحجه ۱۴۲۰ ه.ق.).