خداوند از بیعت آن‌ها خشنود گشت
﴿لَّقَدۡ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ يُبَايِعُونَكَ تَحۡتَ ٱلشَّجَرَةِ﴾[الفتح: ۱۸].
«خداوند از مومنینی که زیر درخت با تو بیعت کردند، خشنود شد».
اهمیت بیعت رضوان و اخلاصی که در قلوب اصحاب برای اطاعت از رسول خدا جودادن جانشان در راه او و رسالتش وجود داشت، سبب نزول این آیه شد. این آیه اختصاصاَ فضیلتی برای اصحاب تلقی می‌شود ودیگر اقوام، چه از نظر زمانی، چه از نظر مکانی، از آن محروم بوده‌اند. واین حقیقتی است که منزلت اصحاب را نزد خدا بازگو می‌کند. و آن‌ها را از دیگر اقوام متمایز می‌سازد ونشان می‌دهد که خداوند متعال از اصحاب بدلیل خلوص نیتی که در قلوب آن‌ها موج می‌زده است وجانفشانی‌ها یشان در راه رسالت الهی خود، رضایت کامل داشته است، چیزی که دیگران از آن بهره‌ای نبردند.