نماز جماعت
نماز جماعت بیست و هفت برابر نماز فُرادی (به تنهایی) فضلیت دارد. این حدیث در صحیح بخاری از ابن عمرشاز پیامبرصروایت شده است.
و در حدیث دیگری آمده که رسول خداصفرمودند:
«لقد هممت أن آمر بالصلاة فتقام ثم أخالف إلى قوم في منازلهم لا يشهدون الصلاة في جماعة فأحرقها عليهم». [متفق علیه]
«همانا تصمیم گرفتم که دستور دهم اقامه نماز گفته شود و شروع به خواندن نماز کنند، سپس بطرف مردمی بروم که در خـانه‌هایشان هستند و به جماعت حاضر نمى‌شوند، پس خانه‌هایشان را بر آنان آتش زنم».
اگر تخلف آنها از نماز جماعت، معصیت بـزرگی نبود رسول اللهصآنها را به سوزاندنِ خانه‌هایشان تهدید نمى‌کرد.
خـداوند مى‌فرماید:
﴿وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱرۡكَعُواْ مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ ٤٣﴾[البقرة:۴۳] «و نماز بر پای دارید و زکات بپردازید و با رکوع کنندگان رکوع کنید».
نص صریح و واضحی است در وجوب مشارکت نماز گزاران در نماز جماعت.
***