دوم: عقیدهء صَلْب یا بدار آویخته شدن مسیح÷و مقدس دانستن آن:
علامهء صلیب، شعار مسیحی‌ها بوده آن را مقدس میدانند، آن‌ها اعتقاد دارند که مسیح÷در دو چوب متقاطع به دار آویخته شد. اینکه چرا به دار آویخته شد چنین تعلیل می‌کنند: مسیح÷بخاطر جبران و کفارهء گناه پدر انسان‌ها (آدم÷)، هنگامیکه از درختیکه ممنوع قرار داده شده بود خورد، گناه این نا فرمانی به اولاد آدم منتقل گردید و خداوند بر همهء اولاد آدم خشمگین است، لذا واسطه و خلاص گری بکار است که گناهان را متحمل شود و خود را فدای همه نماید تا خداوند راضی گردد.
این مرد فدا کار عیسی÷بود که خود را فدائی کرد و به دار آویخته شد [۱۲].
اینکه چه کسی او را بدار آویخت در کتاب‌های انجیل قصهء آن ذکر شده که ما بطور مختصر آن را ذکر می‌کنیم:
مسیحی‌ها اعتقاد دارند که مسیح÷را یهودیان به قتل رسانیده‌اند زیرا به گمان یهود مسیح÷به خداوند کافر شده است و یکی از پیروانش که یهوذا اسخریوطی نام داشت در مقابل مال، جای بود و باش او را به یهودیان افشاء نمود و همین بود که شب روز جمعه گرفتار گردید و به خانهء یکی از کاهن‌های یهودی انتقال داده شد و بعد از تحقیق در محکمه حکم اعدام را بر او صادر نمودند، سپس به سوی مرکز ولایت رومانی‌ها بردند و به دار آویختند، و شب هنگام او را از دار پائین کردند و در قبری گذاشتند. و بعد از گذشت دو روز، هنگامیکه بالای قبر آمدند، قبر را خالی یافتند، همین بود که بعد از چهل روز خداوند وی را به آسمان بلند کرد، مگر ذکر این قصه در کتاب‌های انجیل با اشکال مختلف بیان گردیده که اینجا گنجایش ذکر آن نیست [۱۳].
[۱۲] دراسات فی الأدیان صـ: ۳۰۴. [۱۳] دراسات فی الأدیان صـ: ۳۰۶.