زندگانی حضرت محمدصلی الله علیه وسلم و خلفای راشدین

فوت ابی طالب عموی پیامبر جو خدیجه همسر آن حضرت

[در سال دهم بعثت] ابو طالب عموی آن حضرت جفوت کرد او تا زنده بود به شدت از برادرزاده‌اش رسول خدا جدفاع می‌کرد و قریش چون ابو طالب را احترام می‌گرفتند در طول زندگی او به شخص پیامبر جآزاری نرساندند به همین خاطر مرگ ابوطالب باعث اندوه فراوانی برای پیامبر جشد و آن حضرت خیلی تلاش نمود تا ابوطالب در بستر مرگ کلمه‌ی (شهادتین) را بگوید اما او بخاطر دوری از سرزنش قوم قریش شهادتین را نگفت.

در همان سال خدیجهلنیز فوت کرد او همیشه پشتیبان پیامبر جبود و هنگام دشمنی مشرکان با آن حضرت جاز غم و هم او می‌کاست به همین خاطر پیامبر جآن سال را (عام الحزن) سال غم و اندوه نامید.

از آنجا که پس از وفات ابوطالب و خدیجهلاذیت و آزار مشرکان نسبت به رسول خدا جسخت‌تر شد آن حضرت به طائف رفت به امید آنکه در میان طایفه‌ی ثقیف کسانی به سخنان او را گوش کنند و دعوتش را بپذیرند و ایشان را یاری رسانند ولی آنان پیامبر جرا به شکلی ناجوانمردانه جواب دادند، بچه‌ها را تشویق کردند که آن حضرت جرا سنگ باران نمودند تا خون از پاهای مبارکش جاری شد.