تفرقه، بزرگ‌ترین ضربه بر پیکره جامعه اسلامی
﴿وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ﴾[آل عمران: ۱۰۳].
«و همگى به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید».
این خطابی است از طرف خداوند سبحان به امت اسلامی که باید با هم متحد و هم‌صدا باشند، و از تفرقه و چنددستگی به شدت بپرهیزند.
نکته‌ای که می‌خواهیم در اینجا به آن اشاره‌ای داشته باشیم، این است که بعضی‌ها فکر می‌کنند ﴿وَٱعۡتَصِمُواْ﴾منظور وحدت و یکپارچگی با بیگانگان و دشمنان دین است، در حالی که در ابتدای آیه، فرموده است: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ﴾ پس عدم تفرقه نیروهای خودی را مطرح نموده و خود مسلمانان یعنی اهل سنت و جماعت را خطاب قرار داده که خودتان وحدت داشته باشید و از هم فاصله نگیرید، نه اینکه با مخالفان و دشمنان، وحدت ایجاد کنید. این آیه اصلاً چنین چیزی را مطرح نمی‌کند.
پس این آیه مسلمانان را فرا می‌خواند که از مطرح کردن احزاب و گروه‌های خود بپرهیزید، صوفی و کوفی، سلفی و خلفی را بگذارید و همگی به خاطر اینکه مسلمان و پیرو سنت رسول الله جهستید، دست اتحاد و برادری را به هم بدهید و در برابر دشمنان خدا و رسول و اصحاب، مردانه ایستادگی کنید.
وقتی دشمنان اسلام در فرانسه جلسه‌ای تشکیل دادند برای از پای درآوردن و تضعیف مسلمانان، به این نتیجه رسیدند که در میان خود مسلمانان گروه‌ها و احزاب و دسته‌هایی را ایجاد کنند، سپس این‌ها را به جان هم بیندازند و با مطرح کردن مسائلی که سبب اختلاف میان این احزاب و گروه‌ها شود، بتوانند آنها را از هم جدا نمایند.
بر سر امت اسلامی چه آمده است، کجاست آن امت واحده که در هر عصری می‌توانست لرزه بر اندام جبّاران و زورگویان زمان بیاندازد، و آنان را از پای درآورد. کجاست آن امت واحده و آن خیر الامم که خداوند آنها را برای نجات بشریت مبعوث فرمود.
آیا مسلمانان امروزی را می‌توان جزو آن امت دانست؟ آیا مسلمانان عصر ما با این نوع کارهایشان بیشترین ضربات را بر پیکره امت اسلامی وارد نمی‌آورند.
بسیار دردآور و تأسف‌بار است در عصری که دشمنان شبانه‌روز برای از بین بردن مسلمانان برنامه‌ریزی می‌کنند، این عده از مسلمانان نیز به جان هم افتاده‌اند و هر کدام فقط حزب و گروه خویش را بر حق می‌داند و دیگران را رد می‌نماید.
چقدر دردآور است که به جای ترغیب و تشویق و آماده کردن جوانان برای جهاد و شهادت در راه الله، آنان را به اختلافات فقهی و نظریات گوناگون مذهبی مشغول می‌نمایند و این را پیشرفت و ترقی و تبادل افکار و اندیشه می‌دانند!
اندکی با انصاف و به دور از هرگونه تعصبی بیاندیشیم و بنگریم، آیا در این وضعیت کنونی، گاه آن است که خود را مشغول اختلافاتی نمائیم که هیچ سود و نفعی برایمان در برندارد!
عده‌ای وقت خویش را به این سپری می‌نمایند که دست‌ها را در وقت نماز بالای سینه بگیرند یا زیر ناف و یا غیر آن!!!
عده‌ای وقت خویش را صرف آن می‌نمایند که نماز تراویح ۸ رکعت است یا ۲۰ رکعت و هر کدام از دو طرف بر ضد یکدیگر می‌نگارند!!!
خلاصه بسیارند از گروه‌ها و احزاب اسلامی که با هم درگیرند بی‌آنکه متوجه حربه‌ها و دسیسه‌های دشمنان باشند که از این نوع اختلاف و جدایی‌ها چه استفاده‌هایی می‌نمایند و چقدر خوشحالند که مسلمانان این‌گونه از هم گسسته‌اند و هر کدام فقط به حزب و گروه خود می‌اندیشند.
نگارنده به عنوان یکی از جوانان امّت رسول الله ج از تمامی افراد به هر گروه و حزبی وابسته و علاقمند هستند، عاجزانه درخواست می‌نماید که از مطرح نمودن اختلافات به شدّت بپرهیزند و با حفظ عقاید و اندیشه‌های خویش، در کنار دیگر برادران مسلمانشان در یک صف قرار گیرند تا بیشتر از این، دشمن بر پیکره جامعه اسلامی ضربه وارد نکند و بیشتر از این قلب رسول الله ج ناراحت و غمگین نشود.
سنندج ـ محمد ایوب گنجی
* * *