پیشگفتار
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالـمین، والصلاة والسلام علی الـمبعوث رحمة للعالـمین، وعلی آله وصحبه الطیبین الطاهرین، وعلی من اهتدی بهدیهم، واتبع سبیلهم إلی یوم الدین.
اگر هدف و انگیزهی بعثت آخرین پیام آسمانی را به دقت مورد بحث و بررسی قرار دهیم، یقین مییابیم که محور آن و محور تمام پیامهای آسمانی و همچنین محور حقیقی زندگی انسان توحید و یکتاپرستی میباشد؛ پس ارزش حقیقی انسان وقتی نمایان میگردد که پروردگارش را به عنوان محور زندگی خود قرار داده باشد:
﴿قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ١٦٢﴾[الأنعام: ۱۶۲].
یعنی: «بگو نماز و عبادت و زیستن و مردن من از آن خداست كه پروردگار جهانیان است».
از این رو حرکت انسان با حرکت جهان هستی هماهنگ میشود؛ زیرا جهان فرمانبردار دستورات الهی، در اختیار قدرت او و مشغول تمجید و ستایش وی است؛ پس هرگاه بنده در برابر پروردگارش قد علم کرده و به انحراف و کژی روی آورد، به نغمه و آهنگی ناهمخوان با این جهان پهناور و شگفتانگیزی که دنبالهرو فرامین خدای یکتاست، تبدیل میگردد.
این نوشتار ابتدا در تاریخ ۱۸ تا ۲۰ دسامبر ۱۹۸۰ به مناسبت سالگرد بیستمین انجمن دانشجویان مسلمان در آمریکا و ایرلند به عنوان سخنرانی ارائه شد؛ و به توضیح و بیان قضیهی «توحید خداوند بلند مرتبه» پرداخته که مدار زندگی فرد مسلمان و جامعهی اسلامی است.
لازم است که دعوتگران، نویسندگان و اساتید با استفاده از وسائل و روشهای گوناگون به توضیح و تبیین این مسأله بپردازند؛ زیرا فهم و یادگیری این قضیه بر هر فردی از جامعهی بشری ضروری است، در غیر این صورت موجب خسارت دنیا و آخرت میشود.
از درگاه ایزد منان خواهانیم که بر ما منت گذاشته و دینی مخلصانه و عمل به فرامینش را به ما عطا نماید؛ زیرا او بهترین فرمانروا و یاری رسان است.