پی‌گفتار
پس از بحثی که پیش‌تر درباره‌ی علم و دانش گذشت، موضوع را در پهنه‌ی عمل، دنبال می‌کنیم. منظورم از عمل، عملی نیست که خوبی و نفعش، تنها به کننده‌ی آن عمل برسد، آری، چنین عملی، خوب است، اما کجاست عملی که نفعش، افزون بر عامل، به تمام امت اسلامی برسد؟
ما، باید با پذیرش باورهای درست، در جهت کاربست آن درباره‌ی خود و زیردستان و خانواده‌ی خویش گام برداریم و به همین بسنده نکنیم، بلکه دیگران را نیز به باورهای ناب اسلامی و کاربست آن‌ها فرابخوانیم و آنان را از حقیقت دین، آگاه سازیم. هم‌چنین باید این روشن‌گری را در عرصه‌ی بیداری مردم و اطلاع‌رسانی به آنان از تلاش و تکاپوی دشمنان داخلی و خارجی و بیان تراژدی غم‌انگیز کنونی امت اسلامی نیز انجام دهیم. در این میان نباید از سختی‌ها و برخوردهای مردم و هم‌چنین قدرت‌های ماده‌باور و هوادارانشان، خسته و درمانده شویم. اینک چاره‌ای جز عمل به دین و تلاش برای دین نداریم و باید مردم را بر باورها، گفتارها و کرده‌هایی گرد آوریم که مورد پسند خدا و رسول‌خدا است. در این راه، باید سختی‌های زیادی متحمل شویم، از این‌رو چاره‌ای جز جهاد در راه خدا و اعلان جنگ با دشمنان خدا و دشمنان رسول خدا نداریم تا آن روز فرا رسد که هیچ فتنه‌ای به‌جا نماند و تنها دین و شریعت الهی، حاکم گردد.
خلاصه این‌که گمان نمی‌کنم با این چند سطر، وظایف مسلمانان را به‌طور شایسته بیان کرده باشم، البته امیدوارم که آن‌چه بیان شد، تذکر و یادداشتی برای همه‌ی ما باشد و خدای متعال، ما را از فواید آن بهره‌مند سازد.
الحمدلله في الأولى والآخرة