دعای بی‌قراری:
«لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْعَظِيْمُ الحَلِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ اْلأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيْمُ» [۱۰٩].
«نیست معبودی بجز خدای حلیم و عظیم، نیست معبودی بجز خداوند پروردگار عرش بزرگ، نیست معبودی بجز خداوند پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمین و پروردگار عرش کریم».
«اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو فَلاَ تَكِلْنِيْ إِلَى نَفْسِيْ طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِيْ شَأْنِيْ كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ» [۱۱۰].
«ای بار الها! امید رحمت تو را دارم مرا به اندازه یک پلک چشم به نفس من مسپار، و تمام کارم را درست فرما، نیست معبودی جز تو».
«لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّيْ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِيْنَ» [۱۱۱]. «نیست معبودی جز تو، پاکی تو، همانا من از جمله ستمگاران بودم».
«اللهُ اللهُ رَبِّيْ لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً» [۱۱۲]. «الله، الله، پروردگار من است، باو هیچ چیزی را شریک نمی‌سازم».
[۱۰٩] صحیح بخاری: ٧ / ۱۵۴، و صحیح مسلم: ۴ / ۲۰٩۲. [۱۱۰] سنن ابوداود: ۴ / ۳۲۴. [۱۱۱] سنن ترمذی: ۵ / ۵۲٩. [۱۱۲] ابوداود: ۲ / ۸٧.