روزنه

تاریخچه‌ی بروز بدعتها و رشد تدریجی آن‌ها در کیان متماسک اسلام به نهایت خلافت حضرت عثمان ذی النورین ـ داماد پیامبر اکرم (ج) ـ و قیام اوباش به رهبری عبد الله بن سبأ یهودی برمی‌گردد. این فتنه‌جویان فتیله‌ی آتشی بودند که در جسد امت اسلامی رخنه کرد. و در مسیر این فتنه‌ها کسانی سر از زیر خاک برآوردند که حضرت علی را خدا دانستند! و در مقابل آن‌ها فرقه خوارج بودند که او را کافر می‌پنداشتند! بعدها تفکر اولویت خلافت حضرت علی بر سایر خلفاء مطرح شد که شیعیان آن را رهبری کردند!.

گرچه بیشتر این فرقه‌های فتنه‌جو تشکلاتی سیاسی بودند، ولی برخی از آنان چون تشیع سعی کردند با ایجاد نگرش‌های مذهبی خاص خود کم کم خود را از دیگر مسلمانان جدا کرده به گروه خود تشخص خاصی دهند. این اندیشه‌ی تشخصگرایی آن‌ها را بر آن داشت تا در اساسنامه مذهبی خود «مخالفت با عوام» ـ یعنی مخالفت با سایر مسلمانان ـ را به عنوان یکی از بندها‌ی اساسی جای دهند. تا بدینصورت در هر قضیه‌ی مذهبی بصورتی با سایر مسلمانان مغایرتی ایجاد کنند و برای پیروان خود تشخص خاص معرفی کنند. این پرتگاه بسیار خطرناکی بود که شیعه را بدانچه امروز است سوق داده؛ نماز پنجگانه که شاخص اسلام است به سه مرتبه کاهش پیدا کرد! اذان که شعار مسلمانان است بکلی تغییر شکل یافت! نحوه‌ی ادای نماز و وضوء بکلی عوض شد و...، در جانب عقیده نیز همه چیز بهم ریخت؛ قرآن تحریف شده اعلام شد. امامان در مدت همان سه قرن اول شکل گرفتند؛ معصوم دانسته شده اختیارات و کمالات الهی از علم غیب گرفته تا تصرف در کائنات و تام الاختیار بودن در آخرت و... به آن‌ها داده شد، قبرپرستی رواج پیدا کرد...

این روند بدعتگری در گوشه و کنار جهان اسلام با گسترش فتوحات اسلامی و عدم اهتمام درست حکومت‌های مرکزی به برپایی مراکز دعوت و اصلاح بشکل گسترده‌ای در بین شهرهایی که به اسلام می‌پیوستند شدت گرفت. وقتی مسلمانان شبه قاره هند را فتح کردند. این منطقه بیشتر بت پرست و بودایی بودند. در بسیاری موارد ملت‌هایی که سال‌ها با دیانت‌های جاهلی خود أنس گرفته بودند با نور اسلام آشنایی مختصری پیدا نموده به اسلام گرویدند. ولی چون دعوتگران اسلامی نتوانستند به همه آن‌ها بدرستی برسند بسیاری از آن‌ها در کنار همان ظاهر اسلامی که عبارت از نطق به شهادت اسلام و نماز بود با عقائد پیشین خود انس داشتند. از اینرو، در بسیاری از نقاط این سرزمین پهناور مشاهده می‌شود که مسجد و مزار در کنار هم قرار دارند. مسلمانان در نماز ندای توحید و خدا پرستی و «تنها تو را می‌پرستیم و تنها به تو استعانت می‌جوئیم و غیر از تو از کسی یاری نمی‌طلبیم» سر می‌دهند و چون از نماز برمی‌آیند به قبری که آن را با ساز و برگ خود زینت بخشیده‌‌اند می‌روند و با آهنگ شرک آلود بدعت‌ها هر آنچه را در مسجد با خدای خود عهد کرده‌اند زیر پا می‌نهند..

متأسفانه چون این فرقه‌های بدعتگرایی که در واقع مزجی از اسلام نوپا و عقیده‌های هندی گذشته در این منطقه بود توانستند همه قبرهای اولیاء و صوفیانی که بیشتر از سرزمین ایران قدیم که مورد تاخت وتاز مغول‌ها و سپس صفویان قرار گرفته بود، بدین منطقه فرار کرده بودند، و در این سرزمین‌ها وفات کرده‌اند چون علی هجویری و... را مورد تصرف خود درآورده از آن‌ها دکان‌هایی برای چپاول اموال مردم و کسب مال و ثروت بسازند. بسیاری از مسلمانان و حتی بسیاری از دانشمندان اسلامی که با این منطقه آشنایی ندارند، گمان می‌برند که این بدعتگران پیروان آن صوفیان پارسا و زاهد و پرهیزگارند!..

این روند دینگرایی هندی که پوششی اسلامی داشت همیشه زیر چتر دشمنان اسلام و بخصوص استعمار انگلیسی که سالیان دراز در این مناطق تاخت و تاز داشته بوده است.

نویسنده این پژوهش علمی، پرده از حقیقتی برداشته که بر بسیاری از پژوهشگران اسلامی نیز پوشیده است. ایشان بدین نتیجه دست یافته‌اند که فرقه بریلویت برهبری احمد رضا خان دست بافت شیعه می‌باشد. خانواده احمد رضا خان که خود ظاهرا شیعه بوده‌اند زیر چتر تقیه وارد مذهب حنفی رائج در منطقه می‌شوند. و سپس احمد رضا خان می‌تواند عقائد شیعه‌گری خود را به نحوی در کالبد اسلامی منطقه داخل نماید. و با زیرکی خاصی رهبریت جناح بدعتگرانی که تنها دارای پوششی اسلامی، و حقیقتی هندوسی بودند را بدست گیرد و از آن پس این گروه بزرگ بنام بریلویت شهرت یابند.

این گروه که از بیشتر صفات تندروی و افراطی و تکفیری بودن شیعه برخوردار است خود را بریلوی می‌نامیدند..

ولی پس از انقلاب خمینی در ایران و سرنگونی شاه رسانه‌های گروهی ایران از آن‌ها به نام «اهل سنت و جماعت» یاد کردند. از آن روز است که این گروه سعی می‌کند این نام جدید را بزور یدک کشد..

حکومت ایران همانگونه که با ثروت نفت خود به شیعیان پاکستان می‌رسد، و در گوشه و کنار برایشان بارگاه‌ها و مزارها و حسینیه‌ها و مسجدها برپا می‌سازد و روزه خوان‌ها و مبلغانشان را حقوق می‌دهد، دست سخاوتش بر سرگروه بریلویت نیز می‌باشد. و در برنامه‌های سالانه‌‌ای که این گروه بر مزارها و قبرهای خود در شهرهای مختلف باکستان به اجرا درمی‌آورند، بیمارستانهای صحرائی امام خمینی می‌زند و آن‌ها را بصورت رایگان معالجه می‌کند..

گر چه اینان تا حدودی از نظر فساد اخلاقی و شیوع فحشا در بینشان از شیعیان پاکتر هستند، اما از نظر کافر دانستن سایر مسلمانان و فتنه انگیزی و استعمال الفاظ رکیک و فحش در سخنرانی‌هایشان، و غلو و مدح و ثنای بی جای پیران و مرشدانشان از آن‌ها دست کمی ندارند.

و اگر چه در ظاهر چون شیعه امامان خود را معصوم نمی‌دانند و به آن‌ها لباس خدایی نمی‌پوشانند، ولی در حقیقت امر در این زمینه نیز از شیعه هیچ کمتر نیستند.. و در تقدس مزارها و قبرهای به اصطلاح اولیاء تماما مثل شیعه هستند. اینان نیز چون شیعه قرآن را تنها برای کسب برکت و خیر تلاوت می‌کنند و هیچگاه برای دریافت درست دین حاضر نیستند آیات آن را ورق بزنند و یا سعی کنند بفهمند.

خلاصه؛ می‌توان گفت: بریلویت تصویری است از شیعه‌گری به سبک هندی!.

و آن عبارت است از؛ گروهی که از نظر فقهی دارای مذهب حنفی، و از نظر عقائد تصویری مسخ شده از شیعه هستند...

دمصطفی محمدی