آیا رأى دهى شهادت است؟
هواداران نظام دموکراسى و برخى از ملا نماهاى منحرف راى دهى را به شهادت مقایسه نموده براى مشروعیت بخشیدن به این نظام شیطانى و سیستم طاغوتى به دلایل و نصوصی که در مورد شهادت وارد شده استناد نموده، با کمال وقاحت عدم شرکت در انتخابات را کتمان شهادت و گناه مى‌دانند:
﴿وَلَا تَكۡتُمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَۚ وَمَن يَكۡتُمۡهَا فَإِنَّهُۥٓ ءَاثِمٞ قَلۡبُهُۥ﴾[البقرة: ۲۸۳].
«شهادت را کتمان مکنید، و هر که آن را کتمان کند، قلبش گناهکار است».
در توضیح این استدلال باید گفت: آیا انتخابات سیستم اسلامى براى زعامت است ویا از اصول نظام‌هاى ساخته‌ی بشر است؟
در این شکى نیست که انتخابات سیستم دموکراسى براى رسیدن به قدرت، و از ساخته و پرداخته‌ی افکار بشر، و به هوا و هوس‌هاى بشرى برمی‌گردد که قرآن از آن به «جاهلیت» و «هوا پرستى» تعبیر مى‌نماید: ¬﴿أَفَحُكۡمَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ يَبۡغُونَ﴾[المائدة: ۵۰].
«آیا با سرپیچى از قانون الهى جویائى قانون جاهلیت‌اند».
﴿ أَفَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ وَأَضَلَّهُ ٱللَّهُ عَلَىٰ عِلۡمٖ...﴾[الجاثیة: ۲۳].
«پس آیا دیدى کسى را که هوس خویش را معبود خود قرار داده و خدا او را دانسته گمراه گردانیده».
قرآن ایمان و عدالت را شرط اساسى شهادت قرار داده‌است که شهادت فرد غیر مؤمن و غیر عادل بر اساس نصوص صریح قرآن قابل پذیرش نمى‌باشد:
﴿وَأَشۡهِدُواْ ذَوَيۡ عَدۡلٖ﴾[الطلاق: ۲]. «و دو تن [مرد] عادل را از میان خود گواه گیرید».
بر مبناى این آیه باید شاهدان: مؤمن، عادل و مرد باشند. و عادل از دیدگاه شرع شخصى که از گناهان کبیره اجتناب نموده، و به گناهان صغیره اصرار نورزد.
و اصل مسلم دیگرى که اسلام در مورد شهادت دارد این است که شهادت دو زن به مثابه‌ی یک مرد بوده، و در مواردى هم چون حدود، قصاص و ... زن حق شهادت را ندارد:
﴿وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ﴾[البقرة: ۲۸۲].
«و دو شاهد از مردانتان را به شهادت طلبید، پس اگر دو مرد نبودند، مردى را با دو زن، از میان گواهانى که (به عدالت آنان) رضایت دارید (گواه بگیرید)، تا (اگر) یکى از آن دو (زن) فراموش کرد، (زنِ) دیگر، وى را یادآورى کند».
اکنون از مفتیانى که بر چهره نازیباى خود لباس زیباى اسلام را پوشانده به سیستم‌هاى طاغوتى مشروعیت می‌بخشند مى‌پرسیم:
طبق تعبیر و تحریف شما رأى دهى شهادت بوده باشد، آیا شرط شهادت در این رأى دهى‌ها منطبق است؟
شما بهتر مى‌دانید که کمسیون انتخابات براى کارت رأى‌گیرى، و براى کاندیدان چه شرایطى دارد؟ آیا از شرایط آن عدالت رأى‌دهنده و یا کاندید است؟!.
و یا اینکه هر تبعه‌ی کشور محکوم به جرایم نباشد، حق شرکت را دارد!.
و آن جرایم هم طبق نظام دموکراسى عبارت از تعدى به حقوق دیگران است، چون تخلف از احکام الهى از دیدگاه آنها عمل شخصى است، جرم محسوب نمی‌گردد.
آیا افراد فاسق، فاجر و بى‌بندوبار حتى معتاد به مواد مخدر حق رأى دهى را ندارند؟
آیا کفار چون هندوها، کمونیست‌ها و سیکولاریستها و .... حق رأى دهى را ندارند؟
این کدام شهادت و کدام عدالت است؟!.
آیا در انتخابات جهان امروز موازین شرعى در شهادت زن مدار اعتبار قرار می‌گیرد؟!.
آیا رأى دوزن یک رأى محسوب می‌شود و یا اینکه این اصل شرعى را نقض حق زن، وزن ستیزى مى‌پندارند؟
توصیه‌ی ما براى شیفنگان نظام غرب و هواداران انتخابات اینست:
شما حود بهتر می‌دانید که: هدف شما رسیدن به قدرت از هر طریق و بهر وسیله‌اى بوده باشد، و یا بدست آوردن پول ناچیز در برابر کمپاین این و آن است، بنابراین بهتبر برایتان اینستکه این اهداف خود را از راه‌های دیگر بدست بیارید، نه با تحریف آیات و نصوص شرعى نظام‌هاى طاغوتى را صبغه‌ی شرعى و رنگ اسلامى داد، چون این کار از دیدگاه قرآن منافقتى بیش نیست:
﴿يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنۡ أَرَدۡنَآ إِلَّآ إِحۡسَٰنٗا وَتَوۡفِيقًا ٦٢ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ وَعِظۡهُمۡ وَقُل لَّهُمۡ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَوۡلَۢا بَلِيغٗا ٦٣﴾[النساء: ۶۳-۶۴].
«به خدا سوگند یاد می‌کنند که ما جز نیکویى و موافقت قصدى نداشتیم. اینان همان کسانند که خدا مىداند چه در دل دارند پس از آنان روى برتاب و[لى] پندشان ده و با آنها سخنى رسا که در دلشان [مؤثر] افتد بگوى».
آیا می‌توان انتخابات را امانت، و کاندیدا را اهل این امانت شمرد؟