پس چه باید کرد تا از تهمت‌زدن بر دیگران رهائی یافت؟
یگانه راه حل تحقیق است! اللهأمی‌فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن جَآءَكُمۡ فَاسِقُۢ بِنَبَإٖ فَتَبَيَّنُوٓاْ أَن تُصِيبُواْ قَوۡمَۢا بِجَهَٰلَةٖ فَتُصۡبِحُواْ عَلَىٰ مَا فَعَلۡتُمۡ نَٰدِمِينَ٦﴾[الحجرات: ۶].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگرشخص فاسقی خبر (مهمّی) را به شما رسانید در بارۀ آن تحقیق کنید، مبادا به گروهی بدون آگاهی (از حال و احوالشان و شناخت راستین ایشان) آسیب برسانید، و از کردۀ خود پشیمان شوید».
و همچنین پیامبر گرامی اسلامصمی‌فرمایند: «كَفَى بِالْـمَرْءِ كَذِبًا أَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِّ مَا سَمِعَ». [روایت مسلم حدیث شماره ۷] «برای دروغگو بودن شخص همین کافی است که هر چه را بشنود (بدون تحقیق و تفحُّص) با آن سخن بگوید».
در این آیه و حدیث مسلمانان تشویق به تحقیق می‌شوند و از سخن‌گفتن بدون تحقیق منع می‌گردند، دین مقدّس اسلام به هیچ عنوان پیروان خود را اجازه نمی‌دهد که هر چه را می‌شنوند آن‌ها هم آن را تکرار کنند (یعنی گوش باشند) بلکه هرگاه در مورد کسی چیزی می‌شنوند باید نهایت احتیاط را در نظر بگیرند، و در مورد آن سخن مسموع تحقیق نمایند تا خدای نکرده از روی جهل به احوال دیگران به آبرو و حیثیت آن‌ها تاخت و تاز ننمایند، و اگرچنین کنند بدون شک آنگاه پشیمان خواهند گردید. امروزه بدون تردید ترور شخصیت برای بعضی بسیار سهل و آسان گردیده، همچنان که بسا از شخصیت‌های مبارز و داعی راه اللهأکه باید از آن‌ها بخوبی یاد گردیده و تقدیر به عمل آید، متأسفانه از آن‌ها به بدی یاد می‌گردد، و این همان خواستۀ دشمنان اسلام است که مسلمین را نسبت به علماء و داعیان راستین بدبین کنند، و از این عمل ننگین خویش به عنوان حربۀ استفاده نموده و از این خالیگاه استفاده کنند و بجای توحید، شرک را و بمقام سنّت، بدعت را و به عوض حیاء و عفت بی‌حیائی و بی‌شرمی را جایگزین نمایند؛ همچنان‌که در هر عصر و زمانی از این حَرْبه استفاده نموده‌اند.