سخن پایانی

در اخیر چند توصیه را قابل یادآوری می‌دانم:

۱- ای داعی راه اللهأ! این را بدان که راه دعوت همانا سراسر از رنج و غم بوده و این حرکت دَعَوِی تو باعث توهین و تحقیرت خواهد گردید، و در حقَّت انسان‌های جاهل چنان سخنانی را روا می‌دارند که فکرش را هم نمی‌نمایی، نباید با سخنانی مثل: وهّابی، تروریست و تندرو دعوتت رو به اضمحلال و سستی برود، بلکه باید دعوت انبیاء†را فراموش ننمایی که چگونه در راه دعوت مشکلات، توهین‌ها و تحقیرها را تحمّل می‌نمودند، حتی به جای می‌رسید که به ایشان دیوانه، ساحر و جادوگر خطاب می‌کردند، و بعضی از پیامبران†را شهید کردند؛ بناءً ای دعوتگرعزیز! با بصیرت کامل درحرکت باش و این را بدان که تو رهرو انبیاء†هستی، پس خودت را به توهین، تحقیر، لت و کوب، گوشۀ زندان و سرانجام چوبۀ دار و یا هم ترور آماده بساز؛ ولی بدان که اگر تو جان شیرین و عزیزت را بخاطر اللهﻷبه خطر می‌اندازی اللهأبه عوض آن رضایت و جنّت و نعمات آن را نصیبت خواهدگردانید.

﴿۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَۚ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَيَقۡتُلُونَ وَيُقۡتَلُونَۖ وَعۡدًا عَلَيۡهِ حَقّٗا فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ وَٱلۡقُرۡءَانِۚ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ مِنَ ٱللَّهِۚ فَٱسۡتَبۡشِرُواْ بِبَيۡعِكُمُ ٱلَّذِي بَايَعۡتُم بِهِۦۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ١١١﴾[التوبة: ۱۱۱]. «بی‌گمان الله از مؤمنان جانهایشان و اموالشان را خریده است، به (بهاى) اینکه بهشت برای آن‌ها باشد. (بدین صورت که): در راه الله جنگ می‌کنند، پس می‌کشند، و کشته می‌شوند، (این) و عده‌ی حقی است بر او، (که) در تورات و انجیل و قرآن (آمده است) و چه کسی از الله به عهدش وفادارتر است؟! پس شاد باشید، به داد و ستدی که شما با او کرده‌اید، و این همان کامیابی بزرگ است».

ای انسان افتراءکننده!

از اللهأنمی‌ترسی که باعث مسدود شدن دعوت بسوی اللهأمی‌گردی؟ آیا فکر نمی‌کنی که از دروغ و افتراء چیزی جز خسران دنیوی و اخروی نصیبت نمی‌شود؟

از تفرقه انداختن میان برادران مسلمانت چه نفع می‌بری؟ آیا نمی‌دانی که تو با این عمل ننگینت روش ابوجهل، ابولهب و عبدالله ابن اُبَی را زنده می‌نمائی؟ آیا نمی‌دانی که ریختن آبرو، دروغ و افتراء از جمله گناهان کبیره است؟ آیا این را درک نمی‌کنی که با این به جان هم انداختن مسلمین شانۀ شیطان را در روی زمین سبک می‌کنی و کار او را انجام می‌دهی؟ آیا نمی‌فهمی که بخاطر نفع شخصی خود، اللهأو رسولشص را از خود می‌آزاری؟ اگر می‌دانی؟ درک می‌کنی؟ می‌فهمی؟ پس چرا از این عمل شیطان پسندانه‌ات دست بر نمی‌داری؟

ای امّت اسلام!

امروزه بزرگ‌ترین سبب پیروزی مستعمرین در هرگوشۀ جهان، تفرقه‌انداختن میان مسلمین است؛ پس چه زیبا است بنا به دستور الله متعال که ما را بسوی وحدت و یکپارچگی دعوت می‌نماید توجه نماییم آنجا که می‌فرماید: ﴿وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ﴾[آل عمران: ۱۰۳]. «و همگی به ریسمان الله (= قرآن و اسلام) چنگ زنید و پراکنده نشوید».

بناءً بزرگ‌ترین چیزی که امروز مسلمانان را می‌تواند از مشکلات کنونی نجات دهد در واقع اتفاق و اتحاد است آنهم ممکن نیست مگر در مِحوَر قرآن‌کریم و سنّت پیامبر اکرمص(یعنی حدیث). هدف از نوشتن این رساله هم فقط برای تحقق بخشیدن همین اتفاق و اتحاد میان مسلمین بوده و چیز دیگری مورد توجّه نیست.

در اخیر ازاللهأمی‌خواهم که امّت اسلامی را یکپارچه نموده و ما را از تفرقه و نفاق نجات دهد. «آمین یارب العالمین»

وصلى الله على نبينا محمدٍ وعلى آله وصحبه وسلم تسليماً كثيراً

عبدالرحمن فاتح - هرات

> دوشنبه ۲۹ رمضان المبارک سال ۱۴۳۲ هـ ق و ۷ سنبله سال ۱۳۹۰هـ ش