سوره الفاتحه:
۱- «أبْشِرْ بنورین أوتیتهما لم یؤتهما نبيٌ قبلك. فاتحة الكتاب وخواتیم سورة البقرة، لن تقرأ بحرف منها إلّا أعطیته». (مسلم). «مژده بده به دو نور که به شما عطا کردهام و قبل از تو به هیچ پیغمبری عطا نکردهام. یکی فاتحه الکتاب «سوره فاتحه» و دیگری آخرهای سوره البقره. حرفی از آنها را قرائت نمیکنی مگر آنکه آنچه بخواهی بشما عطا میکنم».
۲- «لأُعَلِّمَنَّكَ سُورَةً هِيَ أَعْظَمُ سُورَةٍ فِي الْقُرْآنِ؟ قَالَ: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ هِيَ: السَّبْعُ الْمَثانِي وَالْقُرْآنُ الْعَظِيمُ الَّذِي أُوتِيتُهُ»». (بخارى:۴۴٧۴). «سورهای را که بزرگترین سورۀ قرآن است، به تو میآموزم؟ فرمود: «آن، سورۀ حمد است که دارای هفت آیه میباشد و در هر رکعت نماز، تکرار میشود و آن، همان قرآن بزرگی است که به من عنایت شده است»».
۳- «رقی صحابی ملدوغًا فكان یقرأ علیه أم القرآن ویجمع بزاقه ویتفل فبرأ، فأتی النبي صفقال والله ما رقیتُ إلاَّ بفاتحة الكتاب. فتبسَّم صوقال وما أدراك أنها رقیة». (متفق علیه). «یکی از اصحاب برای کسیکه «حشرهای» او را نیش زده بود «نیش زده شده» دعا کرد، او سوره فاتحه را بر فردِ نیش زده میخواند و آب دهان خود را جمع میکرد و بر جای نیش میدمید پس خوب شد. خدمت پیامبر صآمد و گفت بخدا بجز فاتحه چیزی بر آن نخواندهام، پس پیامبر صتبسمی کرد و فرمود: چه میدانستى که فاتحه رقیه و تعویذ است».
۴- «وما أنزل الله في التوراة ولا في الإنجیل مثل أم القرآن وهي السبع الـمثاني، قال الله تعالى: هي مقسومي بیني وبین عبدي ولِعبدي ما سأل». (النسائی والترمذی). پیامبر صمیفرماید: «خداوند نه در تورات و نه در انجیل همانند ام القرآن «فاتحه» نازل ننموده، و همان است سبع مثانی. خداوند میفرماید که فاتحه بین خود و بندگانم تقسیم کردهام و بنده من آنچه را که بخواهد و طلب کند».
۵- «من صلی صلاة لم یقرأ فیها بأم القرآن فهي خداج خداج غیر تمام». (مسلم). پیامبر اکرم صفرمود: «کسی که نماز بخواند و در آن فاتحه نخواند نمازش ناقص و ناتمام است».