سیزده مقاله سودمند

ذکرهای مهم «عظیم»

۱- سبحان الله (۱۰۰) بار یک، هزار نیکی برایش نوشته می‌شود، یا یک هزار گناه او محو می‌گردد.

۲- سبحان الله وبحمده (۱۰۰) بار، بوسیله آن گناهان آمرزیده می‌شوند اگرچه مثل کف دریا باشد.

۳- «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْـحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ». (البخاری ٧/۶٧ ومسلم با همین لفظ ۴/۲۰٧۱، ونگا: فضیلت کسى که در هر روز صد بار آنرا مى‏گوید، در همین کتاب). «هیچ معبودى به جز الله «بحق» وجود ندارد، یکتاست و شریکى ندارد، پادشاهى و ستایش از آنِ او است، و او بر هر چیز تواناست».

(۱۰۰) بار، این ذکر معادل آزاد کردن (۱۰) بنده وبدست آوردن (۱۰۰) حسنه و آمرزیده شدن (۱۰۰) گناه و پناهگاهی امن از دست شیطان است.

۴- «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيْمِ». (البخاری ٧/۱۶۸ومسلم ۴/۲۰٧۲). «الله پاک و منزّه است، و او را ستایش مى‏کنم، خداوند عظیم، پاک و منزّه است».

۵- «وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ». (أبوداود ۴/ ۳۲۵ والترمذی ۵/۴٩۰، و نگا: صحیح الترمذی۳/۱۵۱). «و هیچ قدرت و توانائى جز از طرف خدا نیست».

به هر تعداد خوانده شود: گنجی از گنج‌های خداست.

۶- «سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ ِللهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ» بگویم، نزد من از آنچه که خورشید بر آن طلوع کرده است (یعنى همه‏ى دنیا) دوست داشتنى‏تر است). (مسلم ۴/۲۰٧۲).

٧- «اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى نَبِينَا مُحَمَّدٍ». به هر تعداد خوانده شود.

خدایا بر محمد پیامبر ما درود و سلام بفرست. پیامبر فرموده هر کس یک صلوات بر من فرستد خداوند ده صلوات بر او می‌فرستد.

۸- «أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ»: آمرزش می‌خواهم از خداوند و به او باز می‌گردم.

به هر تعداد موجب کفارت گناهان است.

٩- قبل از برخاستن از مجلس بگوید: «سُبْحَانَكَ اللَّـهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ». «خدایا! تو پاک و منزّهى، تو را ستایش مى‏کنم، و گواهى مى‏دهم که بجز تو، معبود دیگرى «بحق» وجود ندارد و از تو آمرزش مى‏خواهم و بسوى تو توبه مى‏کنم».

۱۰- «اللَّـهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْـهَمِّ وَالْـحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ». (البخاری ٧/۱۵۸). «بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، سنگینى وام، غلبه‏ى مردان، به تو پناه مى‏برم».

به هر تعداد خوانده شود: غم و اندوه را برطرف می‌نماید.

وصیت پیامبر ص: «لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْباً مِنْ ذِكْرِ اللهِ».

(الترمذی ۵/۴۵۸، وابن ماجه ۲/۱۲۴۶ ونگا: صحیح الترمذی ۳/۱۳٩، وصحیح ابن ماجه ۲/۳۱٧). «پیوسته زبانت با یاد خدا تَر باشد».