سوره‌های معوذتین
﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾وَ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾:
۱- «ألم تر آیات أنزلت اللیلة لم یَرَ مثلهن قط، ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَق﴾وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾». (مسلم). پیامبر صفرمود: «آیا نشنیده‌ای آیاتی را که در شب نازل شده و هرگز مثل آنرا ندیده‌ای (آن آیات) ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾می‌باشند». (مسلم).
۲- «عن ابن عباس سأنَّه صقال له یا ابن عباس ألا أدلك بأفضل ما یتعوذ به الـمتعوذون؟ قال: بلی، قال: ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾، هاتین السورتین». (النسائی وأحمد). «از ابن عباس بروایت شده است که پیامبر صبه او فرمود: ای ابن عباس آیا خبرَت ندهم به بهترین چیزی که پناهندگان به آن پناه برده‌اند؟ عرض کرد بله. فرمود ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾،. این دو سوره». (نسائی وأحمد).
۳- «عن عائشه لقالت: كان صإذا مَرِضَ أحدٌ من أهله نفث علیه بالـمعوذات». (مسلم). «از عائشه لنقل شده که گفت هرگاه یکی از اعضاء خانواده پیامبر صبیمار می‌شد معوذتین را می‌خواند و بر او می‌دمید».
«وَعَنْهَا ل: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صكَانَ إِذَا اشْتَكَى نَفَثَ عَلَى نَفْسِهِ بِالْمُعَوِّذَاتِ، وَمَسَحَ عَنْهُ بِيَدِهِ فَلَمَّا اشْتَكَى وَجَعَهُ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ، طَفِقْتُ أَنْفِث عَلَى نَفْسِهِ بِالْمُعَوِّذَاتِ الَّتِي كَانَ يَنْفِث، وَأَمْسَحُ بِيَدِ النَّبِيِّ صعَنْهُ». (بخارى:۴۴۳٩). «عایشه لمی‌گوید: هنگامی که رسول اللهصبیمار می‌شد، معوذات (سورة ناس، فلق و اخلاص) را می‌خواند و بر خود می‌دمید و با دست خود، بر بدن‌اش می‌مالید. پس هنگامی که در بیماری وفاتش بسر می‌برد، من نیز همان معوذات را که او می‌خواند و بر خود می‌دمید، می‌خواندم و دست نبی اکرم صرا بر بدنش می‌کشیدم».