گهرهايی از سخنان و حکمت‌های امام مالک
سخن هر کس قابل قبول و رد کردن می‌باشد مگر سخن صاحب این قبر، یعنی رسول‌الله ج.
تواضع، ترک ریا و شهوت‌طلبی است.
هیچ شخصی صالح و پرهیزگار نمی‌گردد مگر زمانی که از اقوال و افعالی که به درد او نمی‌خورد اجتناب کند در این صورت است که خداوند دریچۀ قلبش را برایش می‌گشاید.
حکمت، نوری است که خداوند در قلب بنده‌اش می‌تاباند.
سپر عالم در مسائلی که نمی‌داند کلمه «نمی‌دانم» است و هنگامی که از این سپر غافل شود صاحبش از بین می‌رود.
کسی که در اسلام بدعتی بوجود آورد و آن را نیکو بشمارد پس معتقد شده است که محمد جدر ادای رسالت خیانت کرده است در حالیکه خداوند می‌فرمایند:
﴿ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗا﴾[المائدة: ۳] [۱۱]
پس چیزی که در زمان رسول‌الله جاز جمله دین نبوده است امروز هم از دین نیست. و درست نمی‌شود آخر این امت، مگر بوسیلۀ آن چیزی که اول این امت، بوسیلۀ آن درست شده است [۱۲].
[۱۱] ترجمه آن گذشت. [۱۲] منظور امام مالک پیروی از قرآن و سنت رسول‌الله جمی‌باشد که اصحاب رسول‌الله به خاطر پیروی از قرآن و سنت مورد مدح و ستایش خداوند قرار گرفتند و خود را از پیروی از هوی و هوس نجات دادند و کسانی هم که بعد از صحابه می‌آیند باید این راه را ادامه دهند.