گواهی قرآن (۲)
خواننده‌ی گرامی! بر فرض اگر شما درباره‌ی صحابه پیامبرصچیزی در دل دارید چه ضرری می‌کنید اگر نسبت به این عزیزان و پاکان حسن ظن پیدا کنید؟ بویژه اینکه گواهی از طرف پروردگار دانا و توانای آنان مکرراً صادر شده و بارها رب سبحان یاد آور شده که او بر آنان احسان فرموده، و دل‌های آنان را به یکدیگر پیوند الفت و محبت زده، و آنان بر اثر این لطف و احسان خداوند با یکدیگر برادر شده‌اند، دل‌هایشان صاف و پاک و سرشار از الفت و محبت گردیده است.
باید دانست که «العبرة بعموم اللفظ لا بخصوص السبب»عموم حال صحابه رضوان الله علیهم اجمعین چگونه بوده است آیه کریمه ذیل دال بر این عموم است:
﴿وَإِن يُرِيدُوٓاْ أَن يَخۡدَعُوكَ فَإِنَّ حَسۡبَكَ ٱللَّهُۚ هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ٦٢﴾[الأنفال: ۶۲].
«و اگر بخواهند تو را فریب دهند، بدان که خداوند تو را کافی است. هم اوست که با یاری دادنش و با مؤمنان به تو توان داد».
خواننده‌ی گرامی! آیه کریمه را مجدداً تلاوت کنید، و دقت کنید، معنی آن را هم دوباره بخوانید و دقت کنید، خداوند متعال فضل خودش را بر پیامبرشصبیاد می‌آورد، فضل او تعالی چیست؟ تایید و نصرت و یاری از جانب خودش و بوسیله‌ی مؤمنان، کدام مؤمنان؟.
کسانی که خداوند در میان دل‌های آنان الفت و محبت انداخته، دقت کنید خیلی مهم است که اگر پیامبرصتمام آنچه در زمین از مال و ثروت و امکانات وجود دارد بکار می‌انداخت هرگز نمی‌توانست در میان دل‌های آنان الفت و محبت بیندازد، صاحب فضل و احسان فقط خداوند است که این کار را کرد.
اما متأسفانه با وجود ده‌ها وصدها آیه و حدیث و شواهد تاریخی وعقلانی، هستند کسانی که تحمل این فضای صمیمی و سرشار از عشق و عاطفه را در میان اصحاب پیامبرصندارند، وگویا قسم خورده‌اند که باید با تمام این نصوص صریح قرآن مخالفت کنند، و هر جور شده ثابت کنندکه فضای عمومی درجامعه‌ی صحابهش اجمعین فضای کینه و عداوت و دشمنی بوده است!.
عجیب است خداوند عالم الغیب و از همه چیز خبردار مکرراً می‌فرماید که او در میان دل‌های آنان ُالفت و محبت انداخته، و آنان را با هم برادر گردانیده، از برادر هم نزدیک تر «رحماء بینهم» شده‌اند، با این وجود داستان‌ها و افسانه‌های زیادی جعل شده، و تا امروز هم به مُد روز نقاشی می‌شود و به خورد مسلمین داده می‌شود که آنان با هم دشمن بوده اند!!.