ستایش قرآن از ابوبکر س :
خداوند عزوجل در این باره آیاتی در کلام الله مجیدش نازل فرمود:
﴿إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِيَ ٱلۡعُلۡيَاۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ٤٠﴾[التوبة: ۴۰].
«اگر پیغمبر را یاری نکنید خدا او را یاری کرد هنگامی که کافران او را بیرون کردند در حالی که او دومین نفر بود، هنگامی که آن دو در غار بودند، در این هنگام پیغمبر خطاب به رفیقش گفت: غم مخور که خدا با ماست خداوند آرامش خود را بهرۀ او ساخت و پیغمبر را با سپاهیانی یاری داد که شما آنان را نمیدیدید و سر انجام سخن کافران را مغلوب کرد و سخن الله همیشه غالب بوده و خواهد بود و خدا با عزت و حکیم است».
حضرت صدیق ده سال دیگر با رسول الله ج در مدینه همراه بود، تقریبا در تمام غزوات و جنگهای بزرگی که خود آن پیامبر مجاهد و دعوتگر ج فرماندهی یا رهبری کردند ایشان شرکت داشت.
هنگامی که رسول معظم اسلام ج وفات کردند، شورای مهاجرین و انصار خلافت اسلامی را به ایشان سپرد و ایشان به بهترین و کاملترین وجه ممکن نظام خلافت را اداره کرد.
وقتی که ایشان و فات کرد خداوند به عنوان یک مهر استثنایی بر لیست افتخارات صدیق افتخار دیگری به ایشان هدیه کرد و به پاس ایمان صادقانه و رفاقت مخلصانه و بیشائبه با رسول مکرم ج خداوند توفیق داد که همانند زندگی دنیا، پس از مردن هم در کنار رفیق و محبوب همیشگیاش ج دفن گردد، و هر گاه به حکم و ارادۀ خداوند، مردم از قبرها بر انگیخته شوند انشاء الله حضرت ابوبکر صدیق هم با رفیق دائم شان در بهشت خواهد بود، و این فضل و احسان خداوند است که به هر کس بخواهد میدهد و خداوند دارای فضل بزرگ است. [۴۱]
[۴۱] وفات ایشان بعد از غروب روز سه شنبه ۲۲ جمادی الآخر سال ۱۳ هـ ق (مصادف با ۲۲ اگست ۶۳۲ م)مانند رسول مکرم جدر سن ۶۳ سالگی در مدینۀ منوره بود. این شیرمرد دلیر و حکیم، و مؤمن قاطع و غیور، با ایمانی راسخ و مدیریتی هوشمندانه، دو سال و سه ماه و دو روز در بحرانیترین و آشفتهترین اوضاع سیاسی اسلام، کشتی امت اسلامی را به ساحل نجات هدایت کرد، در شرایطی که با وفات پیامبر گرامی جدشمنان زخم خوردۀ اسلام، نابود کردن این دین الهی را از هر زمان دیگری آسانتر می دیدند، اما خداوند نورش را کامل می کند اگر چه کافران و مجرمان ناپسند بپندارند. لذا این ضرب المثل معروف است: ردة لا أبا بکر لها.
سعدیا! مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
مترجم.