توضیح علماء دربارۀ این آیۀ کریمه
حسن بصری رحمۀ الله علیه و بعضی علمای دیگر می‌فرمایند: «بعضی‌ها مدعی بودند که خداوند را دوست دارند، لذا خداوند آنان را با این آیۀ کریمه امتحان نمود».
تا اینکه راستگو و دروغگو آشکار شود، زیرا کسی که ادعای محبت خدا را دارد باید گواه و شاهد بیاورد و شاهد فقط اتباع و پیروی از «پیامبر الگو» ج است.
علامه ابن کثیر رحمۀ الله علیه در تفسیر این آیۀ کریمه می‌فرماید:
«این آیۀ کریمه بر هر کسی که ادعای محبت خدا را دارد و در حقیقت از روش پیامبر ج پیروی نمی‌کند برهان و حجت است، زیرا تا زمانیکه او عملا از شریعت محمد ج پیروی نکرده و در هر گفتار و کردارش آن رسول گرامی ج را الگو قرار ندهد دروغگو است، چنانکه در حدیث صحیح آمده است که پیامبر اسلام ج فرمودند:
«من عمل عملا ليس عليه أمرنا فهو رد»«هر کس عملی انجام دهد که موافق شریعت ما نباشد او مردود است». لذا خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ﴾.
یعنی بیشتر از آنچه که شما از محبت خود با خداوند انتظار داشتید نصیبتان می‌شود و آن این است که خداوند شما را دوست میدارد که طبعا این نعمت از اولی بزرگ‌تر است، چنانکه یکی از حکماء می‌فرماید:
«افتخار در این نیست که شما کسی را دوست داشته باشید کمال افتخار در این است که دیگران شما را دوست داشته باشند».
آنگاه سخن حسن بصری و دیگر علمای سلف را در ادامه ذکر می‌کند.
پایان سخنان علامه ابن کثیر رحمۀ الله علیه.