۱۰- مغرور نشوید!
اینکه ساکن مدینۀ منوره نباید مغرور شود و از روی غرور و تکبر بگوید من از ساکنین مدینه هستم لذا من از دیگران بهترم، چون سکونت در مدینه اگر با عمل صالح و استقامت بر طاعت خدا و رسول ج و دوری از گناه و نافرمانی نباشد هیچ گونه نفعی نخواهد داشت بلکه بر عکس به ضرر او تمام خواهد شد، در موطأ امام مالک آمده است که سلمان فارسی س فرمود:
«إن الأرض لا تقدس أحداً وإنما يقدس الإنسان عمله»«زمین هیچ کس را مقدس نمی‌کند آنچه که به انسان احترام و شخصیت و تقدس می‌بخشد عمل اوست».
گرچه در سندش انقطاع وجود دارد اما معنایش صحیح است، و این روایت عین مطابق واقعیت است زیرا خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡۚ﴾[الحجرات: ۱۳] «گرامی‌ترین شما در نزد خداوند پرهیزگارترین شماست».
این یک واقعیت روشن و غیر قابل انکار است که شهر مدینه در هر زمان محل زندگی طبقات مختلف مردم بوده است. همچنانکه مردم صالح و نیکوکار در این شهر مقدس زندگی می‌کرده، انسان‌های شرور و بدکار نیز در اینجا می‌زیسته‌اند.
انسان‌های صالح و نیکو از اعمال نیک شان استفاده می‌کنند اما شهر مدینه با همه تقدسی که دارد به افراد شریر و بدکار تقدس نمی‌بخشد، و شخصیت پست آن‌ها را عوض نمی‌کند.
مثل نسب که هیچ انسانی فقط بدلیل اینکه از فلان خاندان شریف و محترم است این شرافت و بزرگواری خاندان، بدون عمل صالح در نزد خداوند برایش نفعی نخواهد داشت، زیرا پیامبر گرامی ج فرمودند:
«من بطأ به عمله لم يسرع به نسبه»«کسی که عملش او را عقب بیندازد نسبش نمی‌تواند او را جلو بیندازد» [۳۶]. یا به او شخصیت ببخشد.
پس کسی که عملش او را از بهشت باز دارد نسبش او را به بهشت نخواهد رساند.
[۳۶] صحیح مسلم.