خودتان، خودتان را مداوا کنید

فهرست کتاب

تعویذ کوتاه از احادیث نبوی:

تعویذ کوتاه از احادیث نبوی:

تعویذهای کوتاه برگرفته از احادیث نبوی به شرح ذیل است:

۱- «أللُّهم إنّي أسألُكَ بِأنَّ لَكَ الحَمدُ لا إلهَ إلا أنتَ، الحنّان، بَديعَ السموات والأرضِ ذَا الجَلالِ وَالإكرَامِ، يَا حَيُّ يا قَيُّومُ». [۵۱]

«بار خدایا! (تنها) خواسته‌هایم را نزد تو مطرح می‌کنم، چرا که حمد و ستایش را تنها تو سزایی و جز تو خدایی وجود ندارد تو آن بخشاینده‌ای هستی که آسمان و زمین را پدید آورده‌ای (و همانا) تو صاحب عظمت و بزرگی هستی ای زنده‌ی پاینده».

۲- «أللهُمَ إنِّي أسألك أني أشهَدُ أَنَكَ أَنتَ الله الذِي لا إلهَ إلا أَنتَ، الأَحَدُ الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ كُفُواً أحَدٌ». [۵۲]

«بار خدایا! (تنها) خواسته‌هایم را نزد تو مطرح می‌کنم. همانا گواهی می‌دهم که بی‌تردید تو آن ذاتی هستی که (معبودی) جز تو وجود ندارد. تو یگانه‌ی برآورنده‌ی امیدها و برطرف کننده‌ی نیازمندی‌ها هستی که نزاده‌ای و زاده نشده‌ای و همتا و همگونی (نیز) نداری».

۳- «أللّهُمَ إنِّا نسألُكَ مِنْ خَير ما سأَلَكَ مِنْهُ نبيُّكَ مُحَمَدٌ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَر ما استَعَاذَ مِنهُ نَبِيُّكَ مُحَمَدٌ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمْ وَأَنتَ المُستَعَانُ وَعَلَيكَ البَلاغُ وَلا حَولَ وَلا قوَّةَ إلا باللهِ». [۵۳]

«بار الهی! هر آنچه از خیر را که نبی (بزرگوارت) محمدجاز حضرتت مطالبه کرده از تو مسالت می‌داریم و از آنچه که نبی تو محمد (مصطفی)جاز شر آن به تو پناه آورده، به درگاه تو پناه می‌جوییم. و بر انسان‌ها اتمام حجت می‌کنی. (همانا) هر تغییر و تحول و هر نیرو و (حرکتی) تنها از تو نشات می‌گیرد».

۴- «أعُوذُ باللهِ السَّميعِ العَلِيمِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيمِ وَمِنْ هَمزِهِ وَنَفخهِ وَنَفثِهِ» [۵۴] [۵۵]

«پناه می‌برم به خداوندگار شنوای دنا از (شر) شیطان رانده شده و از (شر) وساوس و کبر و شعر (و سحر) او.»

۵- «بِسمِ اللهِ أَرْقيكَ، من كُلِّ شَيٍء يُؤذيكَ، من شَرِّ كُلِّ نَفسٍ أو عَينِ حَاسِدٍ، اللهُ يَشفِيكَ، بِسمِ اللهِ أرْقِيكَ». [۵۶]

«به نام خداوند آنچه (از ارواح پلید و غیره که) موجبات اذیت و آزار تو (بیمار) را فراهم می‌کنند، از تو دور می‌سازم و از گزند هر نفس (سرکش) یا چشم زخم حسودی می‌رهانمت. (بی‌تردید) این خداست که تو را شفا می‌دهد و من با نام (و یاد) او به مداوایت می‌پردازم.»

۶- «بِسم اللهِ الَّذي لا يَضُرُّ مَعَ إسمِه شَيٌء فِي الأرْضِ ولا فِي السَّماء وهُوَ السَّميعُ العَلِيمْ». [۵٧]

«به نام خداوندگاری که هیچ چیز را در زمین و آسمان یارای ضرر رسانیدن به گوینده‌ی نام او (که نام مبارکش ورد خویش ساخته و کارهایش را به نام او آغاز می‌کند) نیست و او شنوای داناست (کارم را آغاز می‌کنم). این دعا بایستی سه مرتبه خوانده شود.»

٧- «بِسمِ اللهِ يُبرِيكَ وَمِنْ كُلِّ دَاءٍ يَشفِيكَ ومِنْ شَرِّ حاسِدٍ إذَا حَسَدَ وَشَرِّ كلِّ ذي عَينٍ». [۵۸]

«با نام و یاد خداوند از او می‌خواهم که تو را (از آنچه بدان مبتلایی) رهایی بخشد و از هر در دو بلایی شفا داده از شر هر حسودی آنگاه که حسد ورزد و شر هر چشم زخم زننده ای در امان بدارد».

۸- «بِسمِ اللهِ (ثلاثاً)، أعُوذُ باللهِ وقُدْرَتِه من شرِّ ما أَجَدُ احاذِرُ». [۵٩]

«به نام خداوند، پناه می‌برم به خدا و قدرت (لایزالش) از گزند آنچه (هم اکنون) با آن مواجه هستم و آنچه ترس دارم (بدان مبتلا گردم).»

در این تعویذ باید سه مرتبه (بسم الله) و هفت مرتبه باقی دعا تکرار شود.

٩- «أَذْهِبِ البَأس، ربَّ الناس، وأشفِ أنتَ الشَّافِي لا شِفاءَ إلا شفاءُكَ شِفاءً لا يغادُر سَقَماً». [۶۰]

«ای پروردگار انسان‌ها! (هرگونه) زیان و ترس را زایل فرما و شفا (ی عاجل) عنایت کن که همانا تو (تنها) شفا دهنده هستی و جز شفای تو که تمامی بیماری‌ها را درمان می‌بخشد شفایی وجود ندارد».

۱۰- «أعُوذُ بِكَلِماتِ اللهِ التّامَّةِ۶۱مِنْ كُلِّ شَيطانٍ وهامَّةٍ ومِنْ كُلِّ عَينٍ لأمَّةٍ» [۶۲]

«پناه می‌برم به کلمات تامه‌ی الهی از گزند شیطان و هر جنبنده‌ی مضر (و زیان دهنده‌ای) و هر (کسی که دارای) چشم بدی [۶۳](باشد)».

۱۱- «أعُوذُ بِكَلِماتِ اللهِ التّامّاتِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقْ» [۶۴]

«از گزند مخلوقات خداوند به کلمات تامه‌ی او پناه می‌برم».

۱۲- «أسألُ اللهَ العَظيمَ ربَّ العَرشِ العَظِيمِ أنْ يشفيكَ» [۶۵]

«از خداوند بزرگ که پروردگار عرش عظیم است می‌خواهم که تو (بیمار) را شفا دهد». این دعا باید هفت بار خوانده شود.

۱۳- «أللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَدٍ كَما صَلَّيتَ عَلى إبراهِيمَ وَعَلى آلِ إبراهيم إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، أللَّهُمَّ بارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّد كَما بارَكتَ عَلى إبراهِيمَ وَعَلى آلِ إبراهِيمَ في العَالمِينَ إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ». [۶۶]

«بار خدایا! بر محمد و آل محمد درو فرست آنگونه که بر ابراهیم و آل او درود فرستادی. همانا تو (خداوندگار) ستوده و عالی مرتبه هستی، بار خدایا! محمد و آل محمد را بزرگی و کرامت عنایت کن آنگونه که در میان جهانیان ابراهیم و آل ابراهیم را (برکت و بزرگی) عنایت فرمودی. همانا تو (پروردگار) ستوده و عالی مقام هستی».

[۵۱] مسند احمد (۳/۱۵۸) حدیث شماره‌ی (۱۲۶۳۸). راوی این حدیث انس بن مالكسمی‌باشد. [۵۲] همان (۵/۳۵۰) حدیث ش (۲۲٩۶۵) و صحیح ابن حبان (۸٩۱). ابن حبان حدیث مذكور را از بریدهسروایت كرده است. [۵۳] ترمذی (۳۵۲۱)، كتاب الدعوات. راوی این حدیث ابوامامهساست و ابوعیسی (ترمذی) حدیث مذكور را (حسن غریب) دانسته است. [۵۴] ابوداود (٧٧۵)، كتاب الصلاة و ترمذی (۲۴۶)، كتاب الصلاة. راوی این حدیث ابوسعید خدری می‌باشد. ابوداود حدیث مذكور را ذیل شماره‌ی (٧۶۴) از جبیر بن مطعم نقل كرده است. ترمذی می‌گوید: حدیث روایت شده توسط ابوسعید مشهورترین حدیثی است كه در این باب نقل شده است. [۵۵] در مورد كلمات (همز، نفخ و نفث) باید گفت این كلمات كه در مورد شیطان بكار رفته شده مفاهیم گسترده‌ای دارد. (همز) دارای معانیی چون اغواء، تحریك، وسوسه و بدگویی و غیره می‌باشد و (نفخ) به معنی دمیدن، غرور، خودبینی و فخر می‌باشد (نفث) نیز دارای معانیی چون سحر، آب دهان، نفس، شعر و غیره می‌باشد كه ما به اقتباس از المنجد معانی مذكور در متن را در ترجمه‌ی این پذیرفتیم. (نك؛ ترجمه‌ی المنجد، ذیل واژه‌ی (نفث) . (مترجم) [۵۶] مسلم (۲۱۸۶)، كتاب السلام، باب الطب و المرض و الرقی. راوی حدیث ابوسعید خدری می‌باشد. [۵٧] ابوداود (۵۰۸۸)، كتاب الادب، راوی این حدیث عثمان بن عفانسمی‌باشد. [۵۸] مسلم (۲۱۸۵)، كتاب السلام، باب الطب والمرض والرقی. عایشه صدیقهلاین حدیث را روایت كرده است. [۵٩] همان (۲۲۰۲)، كتاب السلام، باب استحباب وضع یده علی موضع الالم.... راوی این حدیث عثمان بن ابی العاص ثقفی ساست. البته ترمذی این حدیث با الفاظی مختلف به شرح ذیل روایت كرده است. «أعوذ بعزة الله وقدرته....»ترمذی (۳۵۸۸). راوی حدیث ترمذی انسسمی‌باشد. [۶۰] بخاری (۵۶٧۵) باب دعاء العائد للمریض و مسلم (۲۱٩۱)، كتاب السلام، باب الستحباب رقية المریض. راوی حدیث عایشه‌ی صدیقهلمی‌باشد. [۶۱. در مورد مفهوم عبارت «كلمات التامة» اقوال مختلفی از محدثین نقل شده است. برخی گفته‌اند مراد مطلق كلام الهی است و برخی گفته‌اند مراد وعده‌ای است كه خداوند در آیه ﴿وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَداده است و مراد از این وعده ﴿وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِاست و غیره. (نك؛ فتح الباری، ابن حجر). (مترجم) [۶۲] بخاری (۳۳٧۱)، كتاب احادیث الانبیاء، باب (۱۰). راوی این حدیث ابن عباسباست. [۶۳] گروهی از افراد هستند كه چشم بد هستند و یا به عبارت مصطلح در خراسان چشمانی شور دارند. این افراد وقتی با شگفتی به چیزی بنگرند به آن چیز آسیب می‌رسانند و یا به تعبیری آن را چشم زخم می‌زنند. (مترجم) [۶۴] نك؛ مسلم (۲٧۰۸)، كتاب الذكر و الدعاء، باب فی التعوذ .... راوی حدیث خولة بنت حكیم السلميةلاست. [۶۵] ابوداود (۳۱۰۶)، كتاب الجنائز، باب الدعاء للمریض ... و ترمذی (۲۰۸۳)، كتاب الطب، باب ما یقول عند عیادة المریض. راوی حدیث ابن عباس است و ترمذی این حدیث را (حسن غریب) دانسته است. [۶۶] بخاری (۳۳٧۰)، باب (۱۰) و مسلم (۴۰۶)، كتاب الصلاة. راوی كعب بن عجره است.