توحید ۲

﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ عِبَادٌ أَمۡثَالُكُمۡۖ فَٱدۡعُوهُمۡ فَلۡيَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ ١٩٤ أَلَهُمۡ أَرۡجُلٞ يَمۡشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَيۡدٖ يَبۡطِشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَعۡيُنٞ يُبۡصِرُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ ءَاذَانٞ يَسۡمَعُونَ بِهَاۗ قُلِ ٱدۡعُواْ شُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ ١٩٥ إِنَّ وَلِـِّۧيَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى ٱلصَّٰلِحِينَ ١٩٦ وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَكُمۡ وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ ١٩٧ وَإِن تَدۡعُوهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ لَا يَسۡمَعُواْۖ وَتَرَىٰهُمۡ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ وَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ ١٩٨﴾[الأعراف: ۱٩۴-۱٩۸].

«همانا کسانی را که شما علاوه بر الله ندا می‌کنید بندگانی هستند مثل شما، پس بخوانید ایشان را، پس باید اجابت کنند (خواستۀ‌تان را) برایتان اگر راست می‌گویید (۱٩۴) آیا پا دارند که راه می‌روند با آن (و به کمک شما می‌آیند)؟ آیا دست دارند که توسط آن دست کسی را بگیرند؟ آیا چشم دارند که می‌بینند با آن آیا گوش دارند که بشنوند با آن؟ (بلکه اکثرشان مرده‌اند و اگر زنده هم در بین‌شان باشد از دور اعضاء فوق‌شان هیچ کاری نه می‌توانند بکنند) بگو: (ای پیامبر ج) بخوانید کسانی را که شما ایشان را شریک الله می‌دانید، سپس علیه من توطئه بکنید پس اصلاً به من مهلت ندهید (۱٩۵) همانا پشتیبان من خدایی است که کتاب مخصوص (قرآن) را فرودآورد، و فقط او است که همۀ نیکان را پیشتیبانی می‌کند (۱٩۶) و کسانی که شما غیر از او می‌خوانید نه یاری شما را می‌توانند و نه می‌توانند خودشان را یاری کنند (۱٩٧) و اگر ای پیامبر ج آنها (مشرکین) را به سوی هدایت دعوت کنی گوش فرانمی‌دهند. می‌بینی که به سوی تو نگاه می‌کنند ولی آنها نه می‌بینند (۱٩۸)».