تفسیر
در این آیات رفاقت بندگان انعام شده در روز قیامت در مجموع اطاعت الله و رسول او منحصراً اعلام شده است، و این اطاعت الله و رسول جکه عامل دخول بهشت و همراهی منعم علیهم است فضل بزرگی از طرف خداوند متعال اعلام شده است. و پرواضح است که منظور از اطاعت الله اطاعت قوانین در قرآن است و اطاعت از رسول الله جاطاعت از قول و عمل پیامبر ج(به عبارتی دیگر از سنت پیامبر ج) است والا ذکر و نام لزومی نداشت. چون قرآن و سنت هر دو از زبان رسول جبه مردم می‌رسید از این نظر اگر گفته می‌شد از رسول جاطاعت کنید کافی بود و از این نظر که در حقیقت قرآن و سنت هر دو وحی الهی است کافی بود که گفته شود از الله اطاعت کنید. با این تعبیر قرآن می‌خواهد گوشزد کند که اگرچه قرآن و سنت از نظر درجه و مقام از نظر متلو و غیر متلو بودن با هم فرق دارند ولی از نظر معیار و ملاک بودن و از نظر واجب العمل بودن یکی هستند.