تفسیر
سوره آلعمران در پاسخ هیئت هفتاد نفره ای از مسیحیان نجران نازل شده است. آنها آمده بودند تا در اصول دین بخصوص در توحید با رسول اللهجمناظره بکنند و آنها عقیده داشتند که عبادت بندگان نیک مانند مسیح، مریم‘و علماء دراویش و صوفیاء و غیره جائز است و هیچگونه تضادی با توحید خداوند ندارد و در این مورد به دروغ مدعی بودند که مسیح چنین وصیت کرده است که ما او را به وقت مشکل نداء بکنیم و بگوییم: «یا مسیح! أدرکني» و از او بخواهیم که پیش خدا سفارش ما را بکند و میگفتند: «یا وجیهاً عندالله! اشفع لنا عندالله»و عقیده داشتند که مسیح، مریم‘و دیگر اولیاء و انبیاء عالم الغیب هستند و نداء ما را میشنوند و اجابت میکنند و میتوانند مشکل ما را حل بکنند خداوند در تردید این دعوی دروغینشان (که مسیح به ما چنین دستور دادهاست) میفرماید که «برای هیچ بشری بخصوص کسی که نبوت و کتاب داشته باشد اصلاً جائز نیست که مردم را به پرستش و نداء خود دعوت و امر بکند». و مسیح یک فرد معصوم و پاک است چطور مرتکب این گناه کبیره بلکه اکبر الکبائر شد. بلکه اصل مسئله این است که گفته شما از ریشه و اساس دروغ است.