مقدمۀ مؤلف

الحمدلله نحمده ونستعينه ونستغفره ونعوذ بالله من شرور أنفسنا ومن سيئات أعمـالنا من يـهده الله فلا مضل له ومن يضلل فلا هادي له وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له وأشهد أن محمداً عبده ورسوله. وبعد…

حکمت خداوندی چنان اقتضا کرد تا انسان را در درد و رنج و سختی بیافریند، و دنیا را خانه ی سختی برای [آزمایش انسان] قرار دهد تا بدینوسیله گناهان مؤمنان را بپوشاند ومقامشان را بالا ببرد وعذابی برای کافران و مایه بیداری برای تمام انسان‌ها باشد، تا به دنیا اعتماد ننمایند و بدان دل نبندند، بلکه نسبت به آن سرای دیگر آگاهی یابند و تشویق بشوند که اهل آن زندهاند و هیچگاه نمی‌میرند و سالم و تندرستند و هرگز مریض نمی‌شوند، جوان هستند وهرگز پیر نمی‌گردند، سعاتمند هستند و هرگز دچار مشکلات نمی‌شوند.

از جمله آزمون ها ابتلائاتی که بعضی مردم به آن دچار می‌شوند، سحر وچشمزخم هستند وهر دو از طریق شرع و تجربه ثابت و اخیراً ایندو بیماری شایع شده است و کسانی که ازآنها شکایت می‌کنند، زیاد شدهاند. اگر فرد مسلمان در کتاب خداوند ﻷ[قرآن] [و سنت رسول اکرم ص] تفکر و تدبر کند، سبب ناخوشی و راه علاج آن را خواهد یافت.