مقدمه مؤلف

بیشتر مردم این زمان، در افراط و تفریط بسر می‌برند. برخی درباره پیامبر اکرمصدچار افراط شده‌اند. گروهی دیگر هم به اندازه‌ای دچار تفریط شده‌اند که اخلاق و سیرت گهربار نبی رحمتصرا به فراموشی سپرده‌اند و از آن به عنوان اسوه و الگو استفاده نمی‌کنند. از آنجایی که بنده می‌خواستم سیرت و جزئیات زندگی مبارک رسول اللهصرا با اسلوبی آسان به عموم مسلمانان تقدیم کنم و آنان را با این پرچم هدایت آشنا سازم، گوشه‌هایی از صفات و ویژگی‌های اخلاقی نبی اکرمصرا بر اساس نیاز مردم گلچین نمودم و این چند صفحه را که هرچند مقصودم را برآورده نمی‌سازد، به رشته تحریر درآوردم و برای بیان هر خصلت، به ذکر دو یا سه حدیث اکتفا کردم. حقا که حیاتش، حیات امت، حیات دعوت و حیات بشریت بود. آن‌حضرتصدر طاعت و عبادت، اخلاق و رفتار و بزرگواری، یک امت بود. همین کافی است که خداوندﻷدرباره‌اش می‌فرماید: ﴿وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ ٤﴾[القلم: ۴]. یعنی: «تو دارای اخلاقی بزرگ و پسندیده هستی».

اهل سنت و جماعت، همان منزلتی را برای رسول خداصقایلند که خداوند به او عنایت کرده است. آنان، او را بنده، رسول، دوست و برگزیده خدا می‌دانند، او را بیشتر از پدران و فرزندان و بلکه بیشتر از خودشان دوست دارند، ولی افراط و زیاده روی نمی‌کنند؛ بلکه به همان منزلتی که خداوند به ایشان عنایت کرده است، کفایت می‌کنند.

ما هم در همین مسیر حرکت می‌کنیم. جشن میلاد نمی‌گیریم، بلکه او را دوست داریم، از دستوراتش اطاعت می‌کنیم، سخنانش را تصدیق می‌نماییم و از آنچه که از آن نهی نموده است، اجتناب می‌ورزیم.

فمبـلغ الـعــلم فـیـه أنّـه بشـر
و أنــه خیـر خـلـق اللّـه کـلهم
أغــرّ عـلیـه لـلـنـبـوة خــاتم
مـن نــور یـلـوح و یـشــهـد
و ضـم الله اسم النبی إلـی اسمه
إذا قال فی الخمس المؤذن أشهد
و شـق لـه مـن اسـمـه لـیـجله
فـذو العرش محمود و هذا احمد

«نهایت علم در مورد پیامبرصاین است که او، بشر و بهترین مخلوق خداوند است و از نور، زیباتر می‌باشد و مهر نبوت که آشکار است و به پیامبریش گواهی می‌دهد، بر او زده شده است. خداوند، نام او را در کنار نام خودش قرار داده است؛ چنانچه مؤذن در اذان‌های پنجگانه، نام او را در کنار نام خدا یاد می‌کند. همچنین خداوند، نام او را به خاطر بزرگداشتش از نام خود مشتق نموده است؛ چراکه صاحب عرش، خداوند متعال، ستوده و محمود است و او، احمد نام دارد».

اگر چه گذشت زمان، میان ما فاصله انداخته و نتوانستیم محبوبمان را ببینیم، اما از خداوندﻷمی‌خواهم ما را در زمره کسانی قرار دهد که رسول خداصدرباره آنان فرموده است: «دوست داشتم برادرانمان را می‌دیدیم». صحابهشگفتند: ای رسول خدا! آیا ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: «شما یاران من هستید. برادران ما، آن کسانی هستند که هنوز نیامده‌اند». گفتند: کسانی را که هنوز نیامده‌اند، چگونه می‌شناسی؟! فرمود: «اگر فردی در میان یک گله اسب سیاه، اسب‌هایی داشته باشد که پیشانی و دست و پایشان سفید است، آیا اسب‌هایش را نمی‌شناسد»؟ گفتند: بلی ای رسول خدا! فرمود: «آنان در حالی نزد من می‌آیند که چهره و دست و پای آنان بر اثر وضو، سفید است و من، آن‌ها را از حوض کوثر آب می‌دهم». [روایت مسلم].

همچنین از خداوندﻷمی‌خواهم که ما را در زمره پیروان راستین سنت و سیرت او قرار دهد و نیز از خداوندﻷمسألت می‌نمایم که ما را در بهشت جاویدان، در کنار او جای دهد و به پاس خدماتش، بهترین پاداش‌ها را به او عنایت فرماید.

عبدالملک بن محمد بن عبدالرحمن القاسم