دفاع از آبروی ديگران

بهترین مجالس، مجالس علم و ذکر است. پس اگر در این مجلس، برگزیده فرزندان آدم، معلم بشریت، رسول خداصبا رهنمودهای گهربارش حضور داشته باشد، تصور شما در مورد آن چیست؟.

یکی از ویژگی‌های مجالس رسول خداصکه خود دلیلی بر پاکی ضمیر و مجلسش به شمار می‌رود، این است که وی اشتباه کننده را از اشتباهش باز می‌داشت، نادان را آموزش می‌داد، غافل را آگاه می‌ساخت و در مجلسش تنها خیر و نیکی را می‌پذیرفت. همچنین اگر سکوت می‌کرد و به سخنان دیگران گوش فرا می‌داد، غیبت کردن را نمی‌پذیرفت و سخن چینی و تهمت را انکار می‌نمود. بدین ترتیب از آبروی دیگران دفاع می‌کرد.

عتبان بن مالکسمی‌گوید: روزی نبی اکرمصبرخاست تا نماز بخواند. پس پرسید: «مالک بن دخشم کجاست»؟.

شخصی گفت: او، فرد منافقی است که خدا و رسولش را دوست ندارد. نبی اکرمصفرمود: «چنین مگو؛ آیا نمی‌بینی که او به خاطر رضای خداوند، لا إله إلا اللهگفته و همانا خداوند، آتش را بر کسی که به خاطر رضای او لا إله إلا الله بگوید، حرام ساخته است». [بخاری و مسلم]

همچنین نبی اکرمصمردم را از گواهی دروغ برحذر می‌داشت.

ابوبکرسمی‌گوید: رسول خداصفرمود: «آیا شما را از بزرگترین گناهان کبیره باخبر نسازم»؟ گفتیم: بلی ای رسول خدا! فرمود: «شرک به خدا و نافرمانی والدین». آن‌حضرتصکه پیشتر تکیه داده بود، نشست و فرمود: «آگاه باشد که شهادت دروغ هم یکی از گناهان کبیره است». و آنقدر این جمله را تکرار نمود که ما گفتیم: ای کاش! سکوت می‌کرد. [بخاری و مسلم]

آن‌حضرتصبا آنکه ام المؤمنین، عایشه لرا بسیار دوست داشت، اما غیبت کردن را از ایشان نپذیرفت و خطر بزرگ غیبت را به ایشان گوشزد فرمود.

عایشه لمی‌گوید: به نبی اکرمصگفتم: همین عیب صفیه برایت کافی است که چنین و چنان (قد کوتاه) است.

رسول خداصفرمود: «سخنی به زبان آوردی که اگر با آب دریا درآمیزد، آن را آلوده می‌سازد». [ابو داود]

همچنین نبی اکرمصبه کسی که از آبروی برادرانش دفاع نماید، بشارت داده و فرموده است: «هر کس، در غیاب برادرش از آبروی وی دفاع نماید، بر خداوند واجب است که او را از آتش آزاد سازد». [روایت احمد]