ج) عقیده امام ابوحنیفه در مورد ایمان
۱- امام ابوحنیفه میگوید: (ایمان، اقرار و تصدیق است.) [۴۷]
۲- امام ابوحنیفه میگوید: (ایمان، اقرار زبانی و تصدیق قلبی است و اقرار به تنهایی ایمان محسوب نمیشود). [۴۸]و امام طحاوی از ابوحنیفه و دو شاگردش این را نقل کرده است. [۴۹]
۳- امام ابوحنیفه میگوید: (و ایمان، زیاد و کم نمیشود). [۵۰]
میگویم - مؤلف کتاب - :عقیده ابوحنیفه در مورد عدم زیاد شدن ایمان و تعریف آن که تصدیق قلبی و اقرار زبانی است و عمل خارج از حقیقت ایمان است. برخلاف عقیده سایر ائمه اسلام مثل: مالک، شافعی، احمد، اسحاق، بخاری و امثال آنهاست و حق هم با آنهاست. و عقیده ابوحنیفه دور از صواب و حقیقت است ولی او با وجود این پاداش داده میشود چون اجتهاد کرده است.
و ابن عبدالبر و ابن ابی الغر الحنفی میگویند: نمیدانند که آیا ابوحنیفه از این اعتقاداتش برگشته است یا نه؟ والله اعلم. [۵۱]
[۴۷] الفقه الاکبر ، ص۳۰۴. [۴۸] الوصیة مع شرحها، ص۲. [۴۹] الطحاویة مع شرحها، ص۳۶۰. [۵۰] الوصیة مع شرحها، ص۳. [۵۱] ابن عبدالبر، التمهید، ۹/۲۴۷، شرح العقیدة الطحاویة، ص۳۹۵.