عقیده ائمه چهارگانه اهل سنت

هـ) نهی امام شافعی از علم کلام و جدل

۱- هروی از ربیع بن سلیمان نقل می‏کند که: (از شافعی شنیدم که می‏گفت: اگر شخصی کتابهای علمی‏خود را برای دیگری وصیت کند و در میان آنها کتابهای کلامی ‏باشد. این کتابها در وصیت او داخل نمی‏شود چون علم نیستند). [۱۲۲]

۲- هروی از حسن زعفرانی نقل می‏کند که: (از شافعی شنیدم می‏گفت: در کلام جز یک بار با کسی مناظره نکردم و نسبت به آن از خداوند طلب مغفرت دارم). [۱۲۳]

۳- هروی از ربیع بن سلیمان آورده است که: (شافعی فرمود: اگر اراده می‏کردم که برای هر کدام از مخالفین کتاب بزرگی بنویسم این عمل را انجام می‏دادم ولی کلام در شأن من نیست و دوست ندارم چیزی از آن بر من نسبت داده شود). [۱۲۴]

۴- ابن بطه از ابی ثور نقل می‏کند که: (شافعی به من فرمود: ندیدم کسی لباس کلام بر تن کند و رستگار شود). [۱۲۵]

۵- هروی از یونس مصری نقل می‏کند که گفت: (شافعی فرمود: اگر خداوند شخص را بدانچه از آن نهی کرده -جز شرک - مورد امتحان قرار دهد برای او بهتر است از اینکه او را به کلام بیازماید). [۱۲۶]

و این سخنان امام شافعی /بود در خصوص مسائل اصول دین و موضع وی در قبال علم کلام.

[۱۲۲] ذم الکلام (ق- ۲۱۳)، الذهبی ، السیر (۱۰/۳۰). [۱۲۳] ذم الکلام (ق- ۲۱۳)، الذهبی ، السیر (۱۰/۳۰). [۱۲۴] ذم الکلام (ق- ۲۱۵). [۱۲۵] الإبانة الکبری، ص۵۳۵-۵۳۶. [۱۲۶]ابن ابی حاتم، مناقب الشافعی، ص۱۸۲.