ماه مبارک رمضان شاهراه رستگاری

کسانی که خوردن روزه در رمضان برایشان مباح است

• مریضی‌ای روزه داشتن برایش ضرر دارد.

• شخص مسافر، اگر روزه‌اش رانگیرد برایش بهتر است البته پس، از تمام شدن ماه مبارک رمضان بر او واجب است که قضایش را بجا آورد واگر روزه گرفت برایش پاداشی است در نزد خداوند همانطور که در سوره بقره آیه ۱۸۴ می‌فرمایند:

﴿فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۚ﴾[البقرة: ۱۸۴].

ترجمه: «هر کسی از شما مریض باشد یا مسافر به شماره آن از روزهای غیر ماه رمضان روزه بگیرد».

• کسانی که حیض‌اند ویا نفاس روزه شان را بخورند وقضایش را بجای آورند واگر روزه گرفتند برایشان جزا وپاداشی نیست وبایستی قضا بجای آورند.

• زن حامله ویا شیرده اگر ترسید که به بچه‌اش ضرری وارد شود روزه‌اش را بخورد وقضایش را بجای آورد.

• کسی که بخاطر پیری یا مریضی نمی‌تواند روزه بگیرد وروزه باعث عدم شفا ویا طولانی شدن بیماریش می‌شود روزه‌اش را بخورد وباید بجای هر روز مسکینی را غذا بدهد.

نظریه برخی از علما و فقها بر این قرار است که:

۱- پیرمردی که به درجه ناتوانی رسیده باشد بر او نه روزه ونه قضایش ونه کفاره‌اش هیچ کدام بر او واجب نیست.

۲- کسی که احتیاج دارد که در مواقع خیلی ضروری روزه‌اش را بخورد مثلاً برای نجات دادن مسلمانی از غرق شدن یا سوختن و... چنانکه مگر با خوردن روزه‌اش نمی‌تواند کمک کند.

۳- کسی که تشنگی وگرسنگی بر او غلبه کرد تا جایی که ترسید هلاک شود.

۴- کسی که از ترس جانش مجبور شد که روزه‌اش را بخورد اشکالی ندارد ولی بعداً قضایش را بجای آورد.