نماز تراویح

قیام شب در رمضان قیامی است که با جماعت خوانده می‌شود و وقتش بعد از عشاء شروع شده تا طلوع فجر ادامه دارد، ورسول الله جبه نماز در شب رمضان رغبت زیادی داشتند، همانطور که می‌فرمایند: «من قام رمضان إيمانا وإحتسابا غفر له ما تقدم من ذنبه».

«کسی که قیام کرد در رمضان با ایمان خالص وامید پاداش از پروردگارش گناهان پیشینش بخشیده می‌شوند».

در مورد تعداد رکعت‌های نماز تراویح اختلافاتی در بین مردم بروز کرده که متأسفانه جهل وتعصب برخی را بر آن داشته که در مسجد که خانه خداست روی هم بپرند ویا برروی یکدیگر صدایشان را بلند کنند.

باید دانست که اساساً نماز تراویح سنت است و ترک آن گناه نیست. ترک آن باعث محرومیت از اجر و پاداش طاعت وعبادت قیام اللیل همراه با محرومیت از ثواب وپاداش عمل کردن به سنت پیامبر اکرم جاست . و اتحاد مسلمانان واجب و فرض است پس نباید ما بخاطر بجا آوردن سنتی فرض و واجب الهی را زیر پا نهیم.

• روایت‌هایی که به پیامبر اکرم جمی‌رسند بر این اشاره داردند که پیامبر خداجبر قیام الیل تأکید فراوان می‌کردند وهمچنین اشاره‌های صریحی است که ایشان هشت رکعت نماز تراویح همراه با سه رکعت نماز وتر می‌گذاردند. یعنی در مجموع ۱۱ رکعت.

• در روایات صحیحه نیز آمده که مردم در زمان حضرت عمر و عثمان و علیشبیست (۲۰) رکعت تراویح بجای می‌گذاردند که بیشترین فقهاء از جمله حنفی‌ها و حنبلی‌ها و شافعی‌ها و داود ظاهری و سفیان ثوری و ابن مبارک بر این رأیند.

• امام مالک عدد تراویح را به۳۶ رکعت بدون وتر می‌رساند.

• امام ابن حبان می‌گویند که تراویح اول ۱۱ رکعت با قرائتی طولانی بود سپس چون مردم احساس خستگی می‌کردند آن را به ۲۰ رکعت با قرائت متوسط رساندند سپس آن را به ۳۶ رکعت با قرائت کوتاه رساندند تا برایشان راحتر باشد.

• با توجه به روایت‌های صحیحی که بدان دست یافتیم در می‌یابیم که تراویح فرض نبوده وانسان در ادای آن آزادانه می‌تواند اجتهاد کند وما در جمع بین حدیث‌های وارده به این نتیجه رسیده‌ایم که:

• اولاً: سنت ادای تراویح ۸ رکعت است. پس نباید بر کسی که ۸ رکعت ادا می‌کند خرده گرفت یا او را تحقیر کرد.

ثانیاً: در صورت ادای ۲۰ ویا ۳۶ رکعت ۸ رکعت سنت مؤکده بوده و رکعت‌های بعدی از جمله نوافل است که نمی‌توان ادای آن را بدعت شمرد وبر کسانی که آن را بصورت فردی ویا جماعت ادا می‌کنند خرده گرفت. چرا که صحابه پیامبر اکرم جآن را أدا کرده‌اند.

رمضان ماه عبادت وطاعت است و می‌بایستی که دست‌ها را بالا زد و همت‌ها را بکار گرفت و تا در توان است نهایت بندگی وبرده گی را در دربار الهی چه با انجام فرایض وواجبات ویا سنت‌ها وچه با نوافل ثابت نمود. واختلاف انگیزی ومشاجره در مساجد بدعت وگناه است، نه نمازگزاردن وطاعت پروردگار! و می‌بایستی مردم را بحال خود رها کرد تا هر چه می‌توانند وبهر صورتی که قناعت دارند و در روایات هم ثابت است پروردگارشان را عبادت کنند نه اینکه مطابق فکر واندیشه ویا فهم من ویا شما باشند.

در اینجا لازم می‌بینیم که برادران وخواهران خویش را به فراگیری احکام دین مبین اسلام دعوت دهیم چه که همه اختلافات ومشاجرات ریشه در جهل ونادانی وتعصب دارد.

بیشتر امامان در هنگام نماز تراویح به نماز گزاران چندان توجهی نمی‌کنند ونماز را طولانی می‌خوانند و این کار اشتباهی است چرا که امام فقط برای خودش نماز نمی‌خواند بلکه هم برای خودش وهم برای دیگران می‌خواند.

لازم است که برنماز تراویح احترام زیادی گذاشته شود و در شب‌های رمضان وقت خود را به اینکه از مسجدی به مسجد دیگری برود ضایع نکرد واگر ادای نماز با امام کرد سعی کند که تا آخرش را بجا آورد.

همچنین نماز تراویح با حضور زنان در مسجد اشکالی ندارد البته به شرطی که از فتنه وآشوب در امان باشند وزنان با حجاب وبدون تبرج وخود آرائی وبوی خوش به مسجد بروند.