وداع با ماه نور

در زمان پیامبر اکرم جمؤمنان صالح وپرهیزکار زیادی بودند که در رمضان برای جمع کردن اعمال صالح کوشش زیادی داشتند که وسعی زیادی می‌کردند کاری را که شروع کرده‌اند آن را به خوبی به اتمام برسانند.

آن‌ها کسانیند که خداوند درسوره مؤمنون آیه ۶۰ در مورد آن‌ها چنین می‌فرمایند: ﴿وَٱلَّذِينَ يُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ﴾[المؤمنون: ۶۰].

ترجمه: «وآنان که وظایف خود را انجام می‌دهند وباز هم دل‌هایشان از فکر بازگشت به سوی خدا ترسان است».

حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند: «کاری که انجام می‌دهید سعی کنید که بیشترین اهتمام را برای قبول شدنش بدهید».

بندگان صالح وپرهیزکار در گذشته ۶ ماه در سال دعا می‌کردند: بار خدایا ما را برای رمضان آینده زنده نگه دار، و۶ ماه بعد از رمضن دعا می‌کردند که خداوند طاعات و عبادت‌هایشان را در رمضان گذشته مورد قبول درگاهش قرار دهد.

حضرت حسنسمی‌فرماید: خداوند متعال ماه رمضان را مانند میدان مسابقه‌ای قرار داده است که در آن بندگان صالح و پرهیزکار با طاعات و عبادت‌شان برای کسب رضایت خداوند مسابقه می‌دهند و در این میان گروهی هستند که از گروه دیگر سبقت می‌گیرند و از برنده‌شدگان می‌شوند.

حضرت علیسدر آخر شب‌های ماه رمضان فریاد برمی‌آوردند ای کاش می‌دانستم آن سعادتمند خوشبخت نیکوئی که دعایش پذیرفته می‌شود کیست و آن بیچاره محرومی که از درگاه حق رانده می‌شود و دعایش قبول نمی‌شود کیست.

ای بندگان خدا ماه رمضان قصد سفر دارد و از آن چیز کمی باقی نمانده اگر تا حال اعمال صالح وکارهای نیکوی زیادی انجام داده‌ای بیشتر بکوش که تا آخر رمضان چند پگاهی بیش نمانده.

و اما تویی که اعمال صالح انجام نداده‌ای به هوش باش که چند روز دیگر برای اتمام رمضان باقی نمانده این چند روز را غنیمت بشمار و خودت را به خدای خود نزدیک‌تر کن و این را بدان که شاید تقدیر رمضان دیگری را برایت رغم نزده باشد.