فضایل دو آیه آخر سوره بقره
۱- وَفِي حديث ابن عباسب-السابق- قول الملك «أَبْشِرْ بِنُورَيْنِ أُوتِيتَهُمَا لَمْ يُؤْتَهُمَا نَبِىٌّ قَبْلَكَ فَاتِحَةُ الْكِتَابِ وَخَوَاتِيمُ سُورَةِ الْبَقَرَةِ لَنْ تَقْرَأَ بِحَرْفٍ مِنْهُمَا إِلاَّ أُعْطِيتَهُ».
در حدیثی که از ابن عباسبروایت گردید، آمده است که فرشته به نبی اکرمصگفت: تو را به دو نور مژده میدهم که به تو عنایت شدهاند و به هیچ پیامبری قبل از تو عنایت نشدهاند؛ آنها سوره فاتحه و آیات پایانی سوره بقره (دو آیه آخر) هستند؛ هر حرفی از آنها را که بخوانی، دعایت اجابت میشود [۷۰].
۲- عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج :«إِنَّ اللَّهَ كَتَبَ كِتَابًا قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ بِأَلْفَىْ عَامٍ أَنْزَلَ مِنْهُ آيَتَيْنِ خَتَمَ بِهِمَا سُورَةَ الْبَقَرَةِ وَلاَ يُقْرَآنِ فِى دَارٍ ثَلاَثَ لَيَالٍ فَيَقْرَبُهَا شَيْطَانٌ».
نعمان بن بشیر س میگوید: رسول الله صفرمود: «خداوند دو هزار سال قبل از آفرینش آسمانها و زمین کتابی نوشت و دو آیه از آن را نازل فرمود و با آنها سوره بقره را به پایان رساند؛ در هر خانه ای که سه شب خوانده شود، شیطان به آن خانه، نزدیک نمی شود» [۷۱].
۳- عن أبي ذر س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج :«أُعْطِيتُ هَذِهِ الآيَاتِ مِنْ آخِرِ سورة الْبَقَرَةِ مِنْ كَنْزٍ تَحْتَ الْعَرْشِ لَمْ يُعْطَهَا نَبِىٌّ قَبْلِى».
ابوذر س میگوید: رسول الله صفرمود: «آیات پایانی سوره بقره از خزانهای در زیر عرش به من عنایت شدهاند که به هیچ پیامبری قبل از من عنایت نشدهاند» [۷۲].
۴- عَنْ عُقْبَةَ بن عَامِرٍ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج :«اقْرَؤُوا هَاتَيْنِ الآيَتَيْنِ فِي آخِرِ سُورَةِ الْبَقَرَةِ، فَإِنَّ رَبِّي أَعْطَانِيهِمَا مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ».
عقبه بن عامر س میگوید: رسول الله صفرمود: «این دو آیه پایانی سوره بقره را بخوانید؛ زیرا آنها را پروردگارم از زیر عرش به من عنایت فرموده است» [۷۳].
۵- عن ابن مسعود س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج :«مَنْ قَرَأَ الآيَتَيْنِ مِنْ آخِرِ سُورَةِ الْبَقَرَةِ كَفَتَاهُ».
ابن مسعود س میگوید: رسول الله صفرمود: «هر کس، دو آیه پایانی سوره بقره را بخواند، او را (از هر بدی) کفایت مینمایند» [۷۴].
۶- وَعن ابن مسعود أنه ج أُعْطِيَ (ليلة الإسراء) ثَلاَثًا، أُعْطِىَ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسَ وَأُعْطِىَ خَوَاتِيمَ سُورَةِ الْبَقَرَةِ وَغُفِرَ لِمَنْ لَمْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ مِنْ أُمَّتِهِ شَيْئًا الْمُقْحِمَاتُ» (أي الكبائر الموبقات المهلكات).
ابن مسعود س میگوید: به نبی اکرم صدر شب اسراء، سه چیز، عنایت گردید: نمازهای پنجگانه، آیات پایانی سوره بقره و همچنین گناهان کبیره امتش که باعث ورود به جهنم میشوند، بخشیده شدند [۷۵].
(امام نووی /میگوید: «هدف از بخشیده شدن گناهان کبیره این است که انجام دهندگان گناهان کبیره برای همیشه در جهنم نمی مانند به خلاف مشرکین که برای همیشه در جهنم به سر میبرند؛ و هدف این نیست که صاحبان گناهان کبیره اصلا دچار عذاب نمی شوند؛ زیرا نصوص شریعت و اجماع اهل سنت این نکته را به اثبات میرسانند که بعضی از یکتاپرستان گناهکار، دچار عذاب میشوند». والله اعلم).
[۷۰] صحیح مسلم. [۷۱] روایت ترمذی و نسائی و ابن حبان؛ و این حدیث در صحیح ترغیب وترهیب می باشد. [۷۲] روایت احمد؛ و حدیث صحیح می باشد چنان چه در سلسله صحیحه آمده است. [۷۳] روایت احمد و طبرانی؛ و صحیح می باشد چنان چه در سلسله صحیحه آمده است. [۷۴] صحیح بخاری و مسلم. [۷۵] صحیح مسلم.