فضیلت سورۀ (ق)
۱- عَنْ أُمِّ هِشَامٍ بِنْتِ حَارِثَةَ بْنِ النُّعْمَانِ لقَالَتْ: «لَقَدْ كَانَ تَنُّورُنَا وَتَنُّورُ رَسُولِ اللَّهِ ج وَاحِدًا سَنَتَيْنِ أَوْ سَنَةً وَبَعْضَ سَنَةٍ وَمَا أَخَذْتُ (ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ) إِلاَّ عَنْ لِسَانِ رَسُولِ اللَّهِ ج يَقْرَؤُهَا كُلَّ يَوْمِ جُمُعَةٍ عَلَى الْمِنْبَرِ إِذَا خَطَبَ النَّاسَ».
ام هشام دختر حارثه بن نعمان ل میگوید: دو سال یا یک سال یا بخشی از یک سال ما و رسول الله صاز یک تنور استفاده مینمودیم، و سورۀ (ق) را من صرفاً از زبان پیامبر اکرم صفرا گرفتم، آنحضرت صروز جمعه، هنگام سخنرانی، بالای منبر آن را میخواند [۹۹].
[۹۹] صحیح مسلم.