بیعت
علما و مراجع مدعی تشیع میگویند: ۱۲۰ هزار نفر از مردم حاضر در حجهالوداع بنا به دستور پیامبرصدر غدیر خم حاضر شدند و پس از اعلام جانشینی حضرت علی، همگی آنها در طی سه روز با علی÷بیعت نمودند و حتی برای زنان تشت آبی گذاشتند تا دست خود را در آن بگذارند و حضرت علی نیز دست خود را در آن گذاشته و به این طریق حتی زنان نیز بیعت نمودند. در اینجا برای اثبات دروغین بودن این ادعا میگوئیم به فرض اینکه برای دست دادن و بیعت با هر نفر ۳ ثانیه وقت نیاز باشد، حساب کنید بیعت با ۱۲۰ هزار نفر چند روز زمان میبرد؟ حتی ما فرض میگیریم که حضرت علی بطور تمام وقت و ۲۴ ساعته حاضر بوده و در تمامی لحظات در حال بیعت کردن بوده است (یعنی حتی برای نماز خواندن و استراحت کردن و غذا خوردن و قضای حاجت نیز جایی نمیرفته!!! [۱۱]با این اوصاف باز حساب کنید که بیعت با ۱۲۰ هزار نفر چند روز به طول میانجامد؟ ما اینکار را انجام دادیم و متوجه شدیم که چنین بیعتی ۶۰۰۰ دقیقه، یعنی ۱۰۰ ساعت، یعنی بیش از ۴ شبانه روز به طول میانجامد [۱۲]. مگر اینکه بگویید خداوند در آنجا نیز ردالشمس کرد و خورشید برگشت تا ۴ روز بشود ۳ روز!!.
مسئله دیگر، پیرامون بیعت این است که اگر ۱۲۰ هزار نفر در غدیر خم با علی÷بیعت کردهاند پس چرا پیامبرصدر مدینه و از مردم آنجا برای علی بیعت نگرفت؟ آن ۱۲۰ هزار نفر که در عربستان پراکنده میشدهاند و آن زمان نیز تلویزیون و وسائل مخابراتی در کار نبوده است، پس بیعت گرفتن از آنها سود چندانی نداشته است، چون پایتخت و مرکز خلافت در مدینه بوده و آنجا هسته اصلی و مسجد پیامبر اسلام و خود پیامبر اسلام بودهاند و مشخص است که پس از وفات پیامبر اسلام یک نفر خلیفه و جانشین ایشان میشده است، پس این شهر با این اهمیت فوق العادهای که داشته چطور از مردمش بیعتی گرفته نشده است تا به زعم شما خلافت الهی در همان شهر غصب شود و اسلام منحرف شود. با توجه به اینکه مردم مدینه در جحفه از پیامبرصجدا شده و در غدیر حاضر نبودهاند؟ وقتی که به زعم شما میشده وسط بیابان گرم، مردم را نگهداشت آیا در مسجد مدینه نمیشده از آنها بیعت گرفت؟ فراموش نکنید بیعت هر چهار خلیفه در مدینه صورت گرفته و این خود اهمیت این شهر را میرساند و معرفی حضرت علی÷به عنوان خلیفه در جمعی غیر از اهل مدینه چه فایده عملی داشته است؟ یا چرا بیعتی به این مهمی در مکه صورت نگرفت؟ و چرا در آنجا حضرت علی را به عنوان جانشین معرفی نکردند؟ حتی آنجا قبیله مهم قریش حضور داشته و مجبور به بیعت و عدم مخالفت میشده(چون همیشه اکثر کارشکنیها و دشمنیها توسط قریش انجام گرفته است، حتی پس از به خلافت رسیدن حضرت علی÷) و حتی در شهر مکه جنبه قداستی بیشتری نیز داشته است. فراموش نکنید خداوند طبق علم خود میتوانسته نزول چنین دستوری را چنان زمان بندی کند که ابلاغ آن در مکه صورت بگیرد چون جواب مسخره مدعیان تشیع این است که این دستور ابتدا نازل شد ولی پیامبرصدر ابلاغ آن مردد بود و چون مجددا نازل شد بالاخره پیامبرصتصمیم قطعی خود را در غدیر خم به اجرا گذاشت!!! (پیامبرصدر نابودی بتها و مخالفت با ابوجهل و ابولهب و کفار مکه هراسی نداشت، زمانی که تعداد مسلمین اندک و تعداد مشرکین بسیار بود، آنوقت آیا پس از ۲۳ سال مجاهدت در میان جمعیت مسلمین برای تعیین جانشین خود، تردید و یا ترسی داشته است)؟!! پس نه اهالی مکه و نه اهالی مدینه در این بیعت حضور نداشتهاند و چنانچه این بیعت جهت خلافت بوده بنابراین عدم حضور مردم این دو شهر مهم، منطقی نمیباشد.
مردم مدینه با حضرت علی خصومتی نداشتهاند. حضرت علی کسی از آنها را در جنگ نکشته که بخواهند با او دست بیعت دوستی داده و یا سفارش پیامبرصمبنی بر لزوم دوستی با او را بشنوند. بلکه این سایر قبایل حاضر بودهاند که ممکن بوده از حضرت علی، کینه و نفرت داشته باشند. و حتی علت اینکه بیرون مکه این بیعت صورت گرفته شاید این است که بعدها سوء تفاهم نشود که حضرت علی فقط در حرم امنیت داشتهاند و یا سایر خرافات و ابهامات دیگر.
اگر هم قبایل عرب در غدیر خم با حضرت علی÷دست دوستی داده باشند علت آن مشخص است: پیامبر اسلام میدیده که امکان چنین حضور یکپارچه ای برای ایشان کم است و حضرت علی نیز از هر قبیله عرب چندین نفر را کشته است و بنابراین با این عمل میخواستهاند کینه و دشمنی با حضرت علی را مرتفع کنند.
حدود دو ماه پس از واقعه غدیر خم و پس از رحلت نبی اکرمص، زمانی که مهاجرین و انصار در سقیفه بنی ساعده جهت تعییین خلیفه تشکیل شورا میدهند، در خلال گفتگو معدودی از انصار میگویند: «لا نبايع الا عليا»: ما جز با علی با کس دیگری بیعت نمیکنیم. در حالیکه باید میگفتند: ما بیعت خود را با علی نمیشکنیم. ابوسفیان نیز به علی گفته بود: دستت را بده تا با تو بیعت کنم در حالیکه باید میگفت: دستت را بده تا با تو تجدید بیعت کنم و تناقضات دیگر از این دست که نشان میدهد در غدیر خم بیعتی جهت خلافت صورت نگرفته است.
چنانچه بیعت با حضرت علی÷بیعت خلافت بوده است، چرا ما قبل از بیعت غدیر در هیچ کجا بیعت شکنی (حتی از کفار) در این سطح (۱۲۰ هزار نفر) مشاهده نکرده ایم؟ چگونه ۱۲۰ هزار نفر فقط حدود ۲ ماه بعد پیمان شکنی کردند؟(آن هم بیعتی که بر مبنای وحی و توسط پیامبرصگرفته شده؟ اگر گناه تحریف اخلاق در جامعه اسلامی در قرون و نسلهای بعدی را به گردن حضرت عمر و حضرت ابوبکرببیندازیم، گناه این بیعت شکنی که فقط ۲ ماه بعد صورت گرفته به گردن کیست؟ حتما ابوجهل)!!!.
ممکن است این شبهه ایجاد شود که مردم در زمان حضرت عثمان نیز بیعت شکنی کردند، ولی:
- زمان حضرت عثمان، ۲۵ سال بعد بوده و مسلماً مردم در گذر زمان تغییر کرده بودند.
- کسانی که بیعت خود را با حضرت عثمان شکستند و علیه او شورش کرده و او را کشتند مردم مدینه نبودند، بلکه اراذل و اوباش شهرهای بصره و کوفه و اهالی مصر بودند.
- حتی همین افراد، قصد بیعت شکنی نداشتند، بلکه به عنوان اعتراض از ستم والیان در آن مکان، جمع شده بودند و حضرت عثمان به دست برخی افراد ناشناس به قتل رسید، در حالیکه قصد اکثریت این نبوده است.
- حتی اگر این عمل را بیعت شکنی بدانیم، توسط برخی افراد صورت گرفت ولی در سقیفه طبق استدلال برادران شیعه، ۱۲۰ هزار نفر بیعت شکنی کردند.
- شورش یا اعتراض علیه حضرت عثمان با هماهنگی قبلی که توسط افرادی مانند مالک و محمد ابن ابوبکر و... بود صورت گرفت. ولی در بیعت شکنی غدیر (اگر بیعت حکومت بوده باشد) هماهنگی قبلی به چشم نمیخورد.
- شورش علیه حضرت عثمان دلیل داشته، ولی علت بیعت شکنی غدیر چه بوده است؟
- بیعت با حضرت عثمان فقط پشتوانه مردمی داشته ولی بیعت با حضرت علی (البته به زعم و خیالات شیعه) پشتوانه الهی و رسول خدا و جمیع اصحاب را داشته است. پس جای مقایسه نیست چون تشابهی در کار نیست.
[۱۱] - ببینید برای اثبات عقاید اشتباه، چگونه همه چیز را مسخره کردهاید. [۱۲] فراموش نکنید چنانچه این مدت بطور صحیح و حقیقی حساب شود و مدت استراحت و نماز خواندن و غذا خوردن و دیگر موارد نیز حساب شود، به زمانی حدود ۵ یا ۶ شبانه روز دست مییابید، یعنی ۲ برابر آنچه شیعیان میگویند، مگر اینکه شیعیان بگویند ردالشمس دو بار صورت گرفته است!!! در اینصورت همه چیز حل میشود!!!.