آیا خوردن قرص‌های آرام بخش مانند ترامادول و بایامادول جایز است یا خیر؟
الحمدلله،
اگر این قرص‌ها مست‌آور باشند بدون شک حرامند زیرا الله تعالی می‌فرمایند:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡخَمۡرُ وَٱلۡمَيۡسِرُ وَٱلۡأَنصَابُ وَٱلۡأَزۡلَٰمُ رِجۡسٞ مِّنۡ عَمَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَٱجۡتَنِبُوهُ﴾[المائدة: ۹۰]
یعنی: اى کسانى که ایمان آوردهاید! شراب و قمار و بت‌ها و ازلام [= نوعى بختآزمایى]، پلید و از عمل شیطان است، از آن‌ها دورى کنید.
و علما گفته‌اند که هر ماده‌ای که مست آور باشد حرام است.
و نیز اگر استفاده از آن قرص‌ها برای بدن مضر باشد نیز حرامند زیرا پیامبر جمی‌فرمایند:
«لا ضرر ولا ضرار»(صحیح – روایت ابن ماجة)، یعنى: "نه به خود ضرر برسانید و نه به دیگران"
و ما در مورد این دو قرص تحقیق کردیم و متوجه شدیم که آن دو داروئی ضد درد که از دسته داروهای مسکن مخدر می‌باشند .و متخصصان گفته‌اند که عوارض سوء مصرف داروی «ترامادول» خطرناک‌تر از تریاک است و سوء مصرف «ترامادول» به مدت سه روز به آسیب جبران‌ناپذیر مغز منجر می‌شودو آن را جزو داروهای روانگردان بحساب آورده‌اند.
به نقل از سایت دانشگاه علوم پزشکی تهران: "این دارو در درمان دردهای نسبتاً شدید حاد یا مزمن از قبیل دردهای بعد از عمل جراحی و یا دردهای سرطانی توسط پزشکان تجویز می‌شود. با توجه به اینکه این دارو از گروه ضد درد مخدر می‌باشد اثرات وابستگی و عوارضی شبیه به داروهای مخدر از قبیل سرگیجه، خواب آلودگی، یبوست، تعریق، خارش و در مواردی نادر کاهش فعالیت سیستم تنفس در بدن ایجاد می‌کند و در نتیجه با قطع ناگهانی ترامادول بعد از مصرف طولانی مدت آن، علایم ترک مورفین در بدن مانند بی‌خوابی، تحریک پذیری، تشنج، لرزش، تهوع، استفراغ، درد عضلات و شکم و... (علایم withdrawal) ظاهر می‌گردد"
و به نقل از سایت پزشکان بدون مرز: "مواداعتیاد آور طیف بسیار وسیعی را در برگرفته و عمدتا شامل مواد مخدر( مثل تریاک، هروئین، شیره، کدئین، دیفنوکسیلات، مرفین، پتدین، متادون، ترامادول، کرک، تمجزیک یا بوپرنورفین …)، مواد محرک و توهم زا(مثل کوکائین، شیشه، قرص اکستازی، حشیش،LSD …)،
یعنی متخصصان این نوع قرص را جزو مواد مخدر محسوب می‌کنند
و گفته شده است که قرص ترامادول معادل ۶۲ میلی‌گرم تریاک است.
و نیز متوجه شدیم که مصرف آن‌ها باعث ایجاد سرخوشی در مصرف کننده آن می‌شود.بنابراین مصرف این قرص‌ها با چنین ویژگی جایز نیست مگر جهت ضرورت و اضطاری که شرع تعیین می‌کند. والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین