۱) شهادت خلیفه مسلمین حضرت عثمان بن عفان:
بعد از شهادت سیدنا عمر فاروقس که قلعه و دروازۀ محکمی در مقابل فتنه بودند، فتنه‌ها یکی بعد از دیگری آشکار و هویدا شد، و منافقین توانستند که بیشتر رشد کنند و خود را در صفوف مسلمانان جای دهند.
پس اولین فتنه، کشته شدن حضرت عثمان توسط داعیان شر بود، آن کسانی که از عراق و مصر آمده بودند و به شهر مدینه یورش بردند و خلیفه مسلمین را شهید کردند.
و با شهادت حضرت عثمان، در صف مسلمانان شکاف ایجاد شد، و در میان صحابه پیامبر جنگ و خونریزی در گرفت.
روزی رسول اکرمص بر تپه‌ای از تپه‌های مدینه بالا رفتند، فرمودند: «آیا آنچه من می‌بینم شما می‌بینید؟».
عرض کردند: خیر، فرمودند:
«همانا من فتنه‌های را می‌بینم که مانند دانه‌های باران در خانه‌ها و منازل شما فرو می‌ریزد» [۲٧].
امام نووی/ در شرح این حدیث چنین می‌نویسد:
تشبیه فتنه به دانه‌های باران، در کثرت و عمومیت آن است، یعنی بسیار است و همه مردم را در بر می‌گیرد، و مخصوص گروه و طائفه خاصی نیست، و این حدیت اشاره دارد.
به جنگ‌های که بین صحابه صورت گرفت، مثل جنگ جمل، صفین و واقعه حره و شهادت عثمان و حضرت حسینب... [۲۸].
[۲٧] امام بخاری (۱۸٧۸) و امام مسلم(۲۸۸۵) روایت کرده است. [۲۸] شرح صحیح مسلم (۱۸/۸).