۴) فتنۀ خوارج:
رسول اکرمص در احادیث بسیاری از آمدن گروهی خبر داده‌اند مدعیان علم هستند و بسیار عبادت می‌کنند نماز، روزه، تلاوت قرآن را بسیار می‌کنند، ولی در حقیقت از احکام و فهم قرآن چیزی نصیبشان نیست «یقرءون القرآن لا یجاوز تراقیهم».
«قرآن را می‌خوانند ولی از ترقوه آن‌ها پایین نمی‌رود».
این گروه در زمان امیر المومنین علیس پس از جنگ صفین و موافقت اهل عراق و شام به حکمین، و هنگام بازگشت علی به کوفه آشکار شدند، و قبلاً در لشکر امیر المؤمنین علی بودند. و از لشکر جدا شده و در منطقه‌ای بنام حروراء اقامت نمودند، تعدادشان تقریباً هشت هزار نفر بود و گفته شده ۱۶ هزار نفر بود.
حضرت أمیر المؤمنین، عبد الله بن عباسب را برای مناظره با آن‌ها فرستاد، تعداد زیادی از آنان توبه کردند و بر گشتند....
و سر انجام در منطقه بنام نهروان أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب با آنان جنگید و آن‌ها را تار و مار کرد بجز تعداد کمی که از کشته شدن نجات یافتند [۳۲].
همچنان که گفتیم پیامبرص دربارۀ آمدن و ظهور فرقه خوارج پیشین گوئی فرموده‌اند و دستور جنگ با آنان نیز داده‌اند، نا گفته نماند که این گروه و طائفه تمام شدنی نیستند بلکه در طول تاریخ خواهد بود تا اینکه در آخر الزمان به دجال می‌پیوندند.
[۳۲] و رجوع شود به کتاب البدابة و النهایة (٧/۲۸۸).