چهار صحابیِ من را دوست دارد
از ابن بُریدة از پدرش آمده است که فرستادهی الله فرمود: «إِنَّ اللَّهَ ﻷ يُحِبُّ مِنْ أَصْحَابِى أَرْبَعَةً أَخْبَرَنِى أَنَّهُ يُحِبُّهُمْ وَأَمَرَنِى أَنْ أُحِبَّهُمْ». «الله ﻷ چهار صحابی مرا دوست میدارد، به من خبر دادهاست که آنان را دوست میدارد و به من امر فرموده است تا آنان را دوست داشته باشم». گفتند: آنها چه کسانی هستند ای رسول الله؟ فرمود: «إِنَّ عَلِيًّا مِنْهُمْ وَأَبُو ذَرٍّ الْغِفَارِىُّ وَسَلْمَانُ الْفَارِسِىُّ وَالْمِقْدَادُ بْنُ الأَسْوَدِ الْكِنْدِىُّ»[٤٥]. «علی از آنهاست و ابوذر غفاری و سلمان فارسی و مقداد بن اسود کندی».
[٤٥] - مسند احمد: برقم ٢٣٦٧٠ حسن. اما شیخ آلبانی و شیخ شعیب ارنؤوط - محقق مسند احمد- آن را ضعیف گفته اند. نگا: سلسلة الأحادیث الضعیفة والموضوعة، آلبانی، ح(٢١٧١)، و مسند احمد، ح(٢٢٩٦٨) تحقیق: شعیب ارنؤوط. [مُصحح]