کسانی که الله تعالی آنان را دوست دارد

فسادکنندگان را دوست نمی‌دارد

الله تعالى می‌فرماید: ﴿وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ يَدُ ٱللَّهِ مَغۡلُولَةٌۚ غُلَّتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْۘ بَلۡ يَدَاهُ مَبۡسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيۡفَ يَشَآءُۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُم مَّآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗاۚ وَأَلۡقَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ كُلَّمَآ أَوۡقَدُواْ نَارٗا لِّلۡحَرۡبِ أَطۡفَأَهَا ٱللَّهُۚ وَيَسۡعَوۡنَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَسَادٗاۚ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُفۡسِدِينَ ٦٤﴾ [المائدة: ٦٤]. ترجمه: «و یهودیان می‌گویند: دست الله بسته است. دستهای خودشان بسته باد و به سبب آنچه می‌گویند، لعنت بر آن‌ها باد! بلکه دو دست [الله] باز است و هر طور که بخواهد، انفاق می‌کند، آنچه الله بر تو نازل فرموده است، قطعاً بر طغیان و کفر بسیاری از آن‌ها می‌افزاید. در بین آن‌ها تا روز قیامت دشمنی و کینه توزی قرار داده‌ایم. هرگاه آتشی برای جنگ افروختند، الله آن را خاموش گرداند. و در زمین برای فساد کردن، تلاش می‌کنند و الله فساد کنندگان را دوست نمی‌دارد».

الله پیامبرش را از گناهان یهود مطلع می‌گرداند و این در حالی است که آنان آن را می‌پوشاندند، آن‌ها می‌گفتند: دست الله برای افعال خیر، بسته است و برای رزق دادن و توسعه‌ی آن بخل می‌ورزد و این زمانی بود که قحطی و خشکسالی به سراغ آن‌ها آمده بود. دستهای آن‌ها بسته باد: به این معنی که دست‌های آنان از انجام کارهای خیر بسته شود. الله آنان را بسبب این سخنشان طرد فرمود. امر آن گونه که آن‌ها به الله افتراء می‌بندند، نیست، بلکه دو دست او باز بوده و ممنوعیتی برای آن وجود ندارد و چیزی او را از انفاق ممانعت نمی‌کند و او بخشند‌ی کریم است و بر اساس مقتضای حکمتش و مصلحت بندگانش انفاق می‌کند. در این آیه به اثبات می‌رسد که الله سبحانه و تعالی دو دست دارد و شایسته آن می-باشد که به دست موجود دیگری تشبیه نگردد و کیفیت آن نیز بیان نشود، [بلکه دست، دست خدایی است با دستهای دیگر قابل مقایسه و تشبیه نمی‌باشد]. آن‌ها به سبب حسودی و بخلشان که چرا پیامبر  ج از قوم آن‌ها انتخاب نشده است، بر اثر این آیات بر طغیان و کفرشان افسرده می‌شود، الله تعالی خبر می‌دهد که طوایف یهود تا روز قیامت بعضی از آن‌ها با بعضی دیگر دشمنی می‌کنند و عده‌ای از آن‌ها از عده‌ای دیگر تنفر دارند، هر مکری که برای مسلمانان به کار می‌برند تا آن‌ها را دچار فتنه کنند و یا آتش جنگی را شعله‌ور کنند، الله، مکر آنان را به خود آن‌ها بر می‌گرداند و وحدت آنان را به جدایی می‌کشاند، این تا وقتی است که یهودیان به معصیت الله گرفتار هستند و در نتیجه‌ی آن در زمین فساد برپا می‌کنند و زمین را به آشوب و بلوا می‌کشانند. الله فساد کنندگان را دوست نمی‌دارد.

الله تعالى می‌فرماید:

﴿وَٱبۡتَغِ فِيمَآ ءَاتَىٰكَ ٱللَّهُ ٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَۖ وَلَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ ٱلدُّنۡيَاۖ وَأَحۡسِن كَمَآ أَحۡسَنَ ٱللَّهُ إِلَيۡكَۖ وَلَا تَبۡغِ ٱلۡفَسَادَ فِي ٱلۡأَرۡضِۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُفۡسِدِينَ ٧٧﴾ [القصص: ٧٧]. ترجمه: «و در آنچه الله به تو داده‌است، سرای آخرت را بجوی و بهره‌ی خودت از دنیا را فراموش نکن و همان‌گونه که الله با تو نیکی کرده است، با دیگران نیکی کن و در زمین در پی فساد نباش که الله فساد کاران را دوست ندارد».

در آنچه الله از اموال به تو داده است، ثواب سرزمین آخرت را برای خودت طلب کن و با عمل به آن، در اطاعت الله در دنیا این امر را محقق کن، بهره‌ات در دنیا را ترک نکن به شکلی که از نعمت حلال بدون اسراف کردن استفاده کنی و به مردم با صدقه دادن نیکی کن! همانگونه که الله با دادن مال زیاد به تو نیکی فرمود، با بدی کردن به قومت آنچه را که الله بر تو حرام کرده است طلب نکن، الله فساد کنندگان را دوست نمی‌دارد.