کشتی نجات
چه بسیارند انسانهایی که همراه هلاک شدگان نابود شدند و تا روز قیامت مستحق نفرین گردیدند... تنها به این سبب که توحید را محقق نساختند...
چرا که الله، پروردگار یگانه است... بندگان حقیقی جز بر او توکل نمیکنند و جز به او راغب نیستند... و جز به نام او سوگند نمیخورند و جز برای او نذر نمیکنند...
این است محقق ساختن شهادت لا إله إلا الله... و برای همین است که خداوند آتش را بر اهل کلمهی «لا إله إلا الله» حرام ساخته است...
مُعاذسپشت سر پیامبر جراه میرفت... پیامبر خدا ناگهان به او روی کرد و گفت: «ای مُعاذ... آیا میدانی حق خداوند بر بندگان چیست؟ و حق بندگان بر خداوند چیست؟»
گفت: خدا و پیامبرش آگاهترند...
فرمود: «حق خداوند بر بندگان این است که تنها او را عبادت کنند و چیزی را با او شریک نگردانند، و حق بندگان بر خداوند این است که خداوند، کسانی را که برایش شریک نیاوردهاند عذاب ندهد».
در حدیث دیگری آمده که مُعاذساز رسول خدا جپرسید که: ای رسول خدا... کدام گناه نزد خداوند بزرگتر است؟
پیامبر خدا جفرمود: «اینکه برای خداوند همتایی قرار دهی در حالی که او تو را آفریده»...
آری... خداوند برای همین توحید، پیامبران را فرستاده است. خداوند متعال میفرماید:
﴿وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَۖ﴾ [النحل: ٣٦]
«و بیشک در میان هر امتی پیامبری فرستادیم که تنها الله را عبادت کنید و از طاغوت دوری نمایید».
طاغوت هر چیزی است که به جز الله پرستیده شود... بت باشد یا قبر...
توحید نخستین وظیفهی پیامبران است، چنانکه خداوند متعال میفرماید:
﴿وَسَۡٔلۡ مَنۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رُّسُلِنَآ أَجَعَلۡنَا مِن دُونِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ءَالِهَةٗ يُعۡبَدُونَ٤٥﴾ [الزخرف: ٤٥]
«و از پیامبران ما که پیش از تو فرستادیم بپرس: آیا به جز [پروردگار] رحمان، خدایان دیگری را قرار دادیم که پرستش شوند؟».
پذیرش همهی اعمال نیک وابسته به توحید است؛ خداوند متعال میفرماید:
﴿وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ٨٨﴾ [الأنعام: ٨٨]
«و اگر [در حق خداوند] شرک میآوردند قطعا کارهایی که انجام میدادند [از ارزش] ساقط میشد».
هر که توحید را محقق سازد نجات مییابد، چنانکه در حدیثی قدسی که ترمذی تخریج نموده آمده که خداوند متعال میفرماید: «ای فرزند آدم، اگر با گناهانی به نزدیکی زمین به نزد من آیی در حالی که چیزی را با من شریک قرار نداده باشی با مغفرتی به نزدیکی زمین به نزد تو خواهم آمد...»
و به سبب عظمت امر توحید، انبیاء از فقدان آن میترسیدند...
پدر موحدان و ویرانگر بتها و بانی بیت الحرام، ابراهیم÷چنین به درگاه آن پادشاه دانا دعا و تضرع میکند که:
﴿وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ٣٥﴾ [إبراهيم: ٣٥]
«و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور گردان».
پس از ابراهیم، دیگر چه کسی خود را از این بلا در امان میداند؟
***