مختصری از فقه روزه

ارکان روزه

۱- نیت: امام عمرس می‌فرماید: رسول الله ج فرمودند: «همانا پذیرش و پاداش هر عمل بستگی به نیت آن دارد» [۷].

نیت روزه‌ی رمضان باید قبل از طلوع فجر(اذان صبح) باشد، حفصهل روایت می‌کند که رسول الله ج فرمودند: «کسی که قبل ازطلوع فجر، نیت روزه نکند روزه‌اش صحیح نیست.» [۸]

البته این برای روزه‌ی فرض است، اما در روزه‌ی سنت، می‌توان بعد از طلوع فجرهم نیت بیاوریم، به شرطی که بعد از اذان چیزی نخورده باشیم. [۹]

اگر شخص، فهمید فردا رمضان است و خواست روزه باشد این برای او نیت محسوب می‌شود و اگر شخصی برای سحری خوردن بیدار شد به قصد این‌که روزه بگیرد این هم نیت است و تلفظ کردن وگفتن نیت با زبان از رسول الله ج ثابت نشده و بدعت محسوب می‌شود. امام نووی/ می‌فرماید: روزه صحیح نیست مگر با نیت و محل وجایگاه نیت، قلب است. [۱۰]

۲- خودداری (امساک): از چیزهایی که روزه را باطل می‌کند، از طلوع فجر تا غروب خورشید.

[۷] به روایت بخاری: ۱- مسلم: ۱۹۰۷. [۸] صحیح سنن ابوداوود: ۲۱۴۳- نسائی: ۱۹۶/۴. [۹] استناد به حدیث بیهقی (۲۰۳/۴) و بیهقی گفته است: اسناد آن صحیح است. [۱۰] روضة الطالبین (۳۵۰/۲).