روزه سنت
گرفتن روزه‌ی سنت اجر وثواب دارد و نگرفتن آن بدون عذاب و مجازات است وعبارتند از:
۱- شش روز شوال: از ابوایوب انصاریس روایت است که رسوال الله ج فرمودند: «کسی که ماه رمضان وبه دنبال آن شش روزازماه شوال را روزه بگیرد مانند این است که یک سال کامل روزه گرفته باشد» [۳۹].
۲- روزه‌ی عرفه برای غیر حاجی: از ابو قتادهس روایت است که از رسول الله ج درباره‌ی روزه‌ی عرفه سوال شد، ایشان فرمودند: «روزه‌ی عرفه گناهان سال گذشته و سال جاری را از بین می‌برد» [۴۰].
۳- روز نهم محرم (تاسوعا) و روز دهم محرم (عاشورا): رسول الله ج روز عاشورا را روزه گرفتند و فرمودند اگر زنده بمانم سال آینده روز نهم را نیز روزه می‌گیرم. [۴۱] و درباره‌ی روزه‌ی عاشورا فرمودند: «گناهان سال گذشته را از بین می‌برد» [۴۲].
۴- روزه‌ی ماه محرم: از ابوهریرهس روایت است که رسول الله ج فرمودند: «بهترین وافضل ترین روزه بعد از ماه رمضان روزه‌ی ماه محرم است و بهترین نماز بعد از نمازهای فرض، نماز شب است» [۴۳].
۵- اکثر روزهای ماه شعبان: از عایشهل روایت است که رسول الله ج را ندیدم که ماهی را کامل روزه بگیرند مگر رمضان و ندیدم در هیچ‌کدام از ماه‌ها به اندازه‌ی شعبان روزه بگیرند. [۴۴]
۶- دوشنبه وپنج شنبه هر هفته: از اسامه بن زیدب روایت است که رسول الله ج روز دوشنبه و پنج شنبه را روزه می‌گرفتند و می‌فرمودند: «اعمال بندگان دراین دو روز (پیش خدا) عرضه می‌شود» [۴۵].
۷- سه روز از هرماه (سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه قمری): از ابوذرس روایت است که رسول الله ج فرمودند: «ای ابوذرهرگاه سه روزاز ماه را روزه گرفتی روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بگیر.» [۴۶] ابن عباسب روایت می‌کند که رسول الله ج در سفر و غیرآن روزه‌ی این سه روز را ترک نمی‌کردند. [۴۷]
۸- نه روز اول ذی الحجه: رسول الله ج فرمودند: «اعمال (خیر) در ده روز اول ذی الحجه بیشترین ثواب را در طول سال دارد.» [۴۸] از هنیده بن خالد از همسرش از بعضی همسران رسول الله ج روایت شده که رسول الله ج نه روز (اول) ذی الحجه را روزه می‌گرفت. [۴۹] و روز دهم را به علت عید قربان روزه نبوده‌اند.
۹- یک روز درمیان روزه گرفتن: از ابن عمرب روایت است که رسول الله ج فرمودند: «محبوب‌ترین روزه نزد خدا روزه‌ی داوود است که یک روز در میان روزه می‌گرفت [۵۰].
[۳۹] به روایت مسلم ۱۱۶۴. [۴۰] به روایت مسلم: ۱۱۶۲. [۴۱] مسلم: ۱۱۳۴. [۴۲] مسلم: ۱۱۶۲. [۴۳] مسلم: ۱۱۶۳، ابو داوود: ۲۱۲۲. [۴۴] بخاری: ۱۹۶۹، مسلم: ۱۱۵۶. [۴۵] صحیح سنن ابوداوود: ۲۱۲۸. [۴۶] صحیح سنن الترمذی: ۶۰۸، النسائی: ۲۲۷۹. [۴۷] نسائی (۱۹۸/۴). [۴۸] بخاری: ۹۶۹. [۴۹] بخاری: ۱۹۹۰، مسلم: ۱۱۳۷، ابوداوود: ۲۴۲۰. [۵۰] بخاری: ۱۱۳۱، مسلم: ۱۱۵۹.