گزیده ای از کتاب دین اسلام ماهیت شرایع

٦-٢. نسب و زندگی پیامبر صلی الله علیه وسلم

أ‌. نسب ایشان: محمّد بن عبدالله بن عبدالمطّلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصي بن کلاب بن مره بن کعب بن لؤي بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه بن خزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان، که عدنان از قوم عرب و عرب از اولاد اسماعیل بن ابراهیم  أ است.[٦٢]

نام مادر پیامبر  ج، آمنه؛ دختر وهب بن عبد مناف بن زهره است و زهره، برادرِ پدربزرگ رسول الله  ج بود.

پدر پیامبر  ج با آمنه ازدواج کرد و به همراه وی، سه روز در خانۀ اقوام آمنه ایستاد و دیری نپایید که باردار شد، امّا احساس سنگینی و ویار [تغییر اشتها و درخواست برخی از خوراکی‌ها] نکرد، چنانکه عادت زنان نیرومند و سالم این گونه است.[٦٣]

ب‌. تولّد پیامبر  ج: در سال ٥٧١ م موافق با عام الفیل، رسول الله  ج با آفرینشی کامل، چهره‌ای زیبا و جسمی سالم به دنیا آمدند.[٦٤]

هنوز به دنیا نیامده بودند که پدر ایشان وفات کرد و از این رو، پدربزرگشان؛ عبدالمطّلب سرپرستی پیامبر را بر عهده گرفت و مادرشان، سه روز ایشان را شیر داد و پس از آن، عبدالمطّلب محمّد  ج را به حلیمۀ سعدیّه سپرد تا ایشان را شیر دهد.

ت‌. سفر پیامبر  ج با عمویشان به شام و دیدار با بحیرای راهب: رسول الله  ج به همراه عمویشان؛ ابوطالب برای تجارت، به سرزمین شام رفتند در حالی که سنّ ایشان ١٢ سال و ٢ ماه و ١٠ روز بود. در آنجا، بحیرای راهب پیامبر  ج را دید و پس از اینکه مهر نبوّت را در میان دو شانۀ محمّد  ج مشاهده نمود، به عموی ایشان مژده داد و وی را از دشمنی یهود علیه رسول الله  ج بر حذر داشت.

ث‌. سفر تجاری پیامبر  ج با اموال أمّ المؤمنین خدیجه  ل: ایشان باری دیگر با مال خدیجه  ل؛ به قصد تجارت، سفر نمودند و أمّ المؤمنین خدیجه بیشتر از آنچه به دیگران می‌داد، به رسول الله  ج بخشید، زیرا در این تجارت، منافع فراوانی حاصل شد و بلکه منجر به سعادت وی در دنیا و آخرت گشت.

خدیجه  ل داناترین و کامل‌ترین زن در میان قبیلۀ قریش بود، به گونه‌ای که در دورۀ جاهلی، ملقّب به «طاهره» گشت، زیرا خویشتن‌دار و پاکدامن و برخوردار از فضایل آشکاری بود.

[٦٢]- نک: جوامع السّیرة، ابن حزم، صص ٤- ٦؛ الرّوض الأنف، ج ١، صص ٢٣- ٣٨، در این کتاب، نسب پیامبر  ج به تفصیل بیان گشته و اسامی مذکور، توضیح داده شده‌اند؛ حدائق الأنوار ومطالع الأسرار، ابن دیبع، ج ١، ص ٩٤؛ سبل الرّشاد في هدی خیر العباد، ج ١، صص ٢٣٥- ٣٢٢؛ خلاصة السّیرة، صص ١١- ١٢؛ محمّد رسول‌الله، احمد تیمور پاشا، ص ٢٨؛ موسوعة نضرة النّعیم في مکارم أخلاق الرّسول الکریم، ج ١، ص ١٩٢.

[٦٣]- نک: خلاصة السّیرة، صص ١٣- ١٤؛ السّیرة النّبویّة الصّحیحة، أکرم عمری، ج ١، صص ٩٠- ٩١.

[٦٤]- نک: حدائق الأنوار، ابن دیبع شافعی، ج ١، ص ٢٩؛ خلاصة السّیرة، ص ١٤؛ فقه السّیرة، محمّد غزالی، تخریج أحادیث: شیخ آلبانی، صص ٥٨- ٦٣.