[باب منع‌كردن زنان از اظهار و آشكارنمودن زینت و آرایش هنگام بیرون‌رفتن از خانه]
۶- فضاله بن عبیدساز رسول الله جروایت می‌کند که فرمودند: «ثلاثة لا تسأل عنهم: رجل فارق الجماعة وعصى إمامه فمات عاصياً، وأمة أو عبد أبق من سيده فمات، وامرأة غاب عنها زوجها وقد كفاها مؤونة الدنيا فتبرجت بعده، فلا تسأل عنهم» [۶].
سه نفر از آنها سؤال و پرسش مکن (که عذابشان شدید و دردناک است): مردى که از جماعت مسلمانان مفارقت کرد، و به امام و فرمانرواى خود عصیان نمود، و در همان حالت فوت کرد، یعنى در حالت عصیان خود به امام فوت کرد.
و کنیز و برده‌اى که از ارباب خود فرار کرده فوت می‌کند، و زنى که شوهرش غایب است در حالیکه از متاع و خوشى دنیا همه چیز برایش فراهم کرده سپس با اینحال تبرج می‌کند. پس دیگر از اینها سؤال و پرسش مکن که عذابشان دردناک است.
تبرج: آشکارکردن زینت و آرایش خود براى مردان.
[۶] صحیح، أخرجه أحمد والبخاری فی الأدب المفرد والحاکم.